Werkdag

Gisteren was het weer haar eerste na vijf weken vakantie. Gade toog weer aan de dagelijkse arbeid. Het is een echte overgang. Van vijf weken niets doen naar het vaste regime. Zij zag er tegen op. Niet dat zij een hekel aan haar baan heeft. Integendeel. Maar toen ik haar er naar vroeg is het vooral dat moeten, de problemen en probleempjes, al die cijfers en letters, die veelheid aan informatie die verwerkt, geplaatst, herschikt, gewaardeerd en aangepast moet worden. Maar het was meegevallen. Het was ook wel weer leuk alle mensen te ontmoeten. Gade kiest er bewust voor om weer op een woensdag te beginnen. Dan is die eerste week zo veel korter. De maandag en dinsdag besteedde zij thuis aan het opschonen van de mailbox van haar werk en beschouwt dat ook al een zachte overgang tussen vakantie en werk.
Voor mij ligt die strikte overgang tussen die twee al weer jaren achter mij. December 2005 ging ik met de VUT. Mijn bijbaantje als trouwambtenaar kun je nauwelijks als echt werk beschouwen. Ik beleef al die dagen sindsdien als een soort vakantie. Inderdaad, dat gevoel van moeten en dwang is weg. Je kunt je eigen agenda bepalen. Toen ik nog werkte vond ik de eerste werkdag na een vakantie altijd een wat vreemde dag. Op je werkplek aangekomen was alles zoals het geweest was, maar op een bepaalde manier ook weer nieuw. Ooit maakte ik het mee dat op mijn eerste werkdag na een fijne vakantie aan mijn bureau een nieuwe medewerkster zat. Zij was de week ervoor begonnen, maar voor haar was nog geen werkplek ingericht. Mijn bureau was haar als arbeidsplaats toegewezen, ik was toch met vakantie. Het kostte enige overredingskracht haar duidelijk te maken dat ik toch echt graag aan mijn eigen bureau zat. Het was nog in de tijd van voor de flexplekken. Het hoofd van mijn afdeling was vergeten iets voor haar te regelen. Als alternatief bood ik aan mij met behoud van salaris naar huis te sturen. Vakantie! IJlings werd er voor de nieuwe kracht een bureau bijgeplaatst en een telefoonlijn vrij gemaakt.
Gade’s kamer was tijdens haar vakantie door niemand anders ingenomen. Ze kon zo weer aan de slag.