Wereld

In wat voor wereld word ik morgen wakker? Zijn de verhoudingen al danig opgeschud? Hebben de eerste presidentiële decreten al gewerkt? Is  20/1 een nieuw 9/11? Ik heb er geen flauw idee van. Zullen de aangekondigde veranderingen schoksgewijs verlopen of zullen de veranderingen, als die er al zijn, zo geleidelijk verlopen dat ze haast vanzelfsprekend lijken?
Ik vraag me af of Trump echt de machtigste man ter wereld blijft. Misschien zullen de kaarten wel zo verdeeld worden dat hij door zijn eigen uitspraken zich zelf na een tijdje aan de zijlijn terug vindt, niet serieus genomen door wie het met hem voor het zeggen hebben en dat voor het besturen van een machtig land het niet genoeg is om een twitter-account te hebben.
Trump lijkt weinig vrienden te hebben die hem om zijn visie, kennis en uitstraling waarderen. Met het grootste gemak jaagt hij grote groepen tegen zich in het harnas, maar de vraag is of dat harnas sterk genoeg zal zijn om de klappen die hij ongetwijfeld gaat uitdelen op te vangen.
Oude bondgenootschappen staan op barsten, de wereld trilt letterlijk en figuurlijk op zijn grondvesten. De wereldkaart wordt opnieuw ingekleurd. America great again. Zit ik op zo’n Amerika te wachten, zit ik op zo’n wereld te wachten?
Morgen word ik wakker. Zo goed als zeker zal die dag nog lijken op alle andere dagen. En ik zal het hebben over de inauguratieplechtigheid, over wat de nieuwe president gezegd zal hebben. Wordt het pure overwinningsretoriek, gebral zonder inhoud. Zal er deemoed uit zijn woorden spreken of zal hij hooghartig, het hoofd arrogant in de nek, het volk triomfantelijk aankijken, overtuigd van het enige gelijk dat hij kent, zijn eigen gelijk. Waarschijnlijk zal hij zijn speech eindigen met de woorden “God bless America”.  Ik denk dat dat land die zegen harder dan ooit nodig heeft.