Daan was jarig. De uitnodiging was al een paar dagen binnen. Barbecue. Daan is de zoon van vrienden. Elk jaar bijna dezelfde vaste groep gasten. Vrienden van onze vrienden. Soms wat meer, soms wat minder mensen. Het is tenslotte vakantietijd. Vorig jaar konden Gade en ik er daarom niet bij zijn. Zaten we in Engeland. Anna wilde toen meerijden vanuit haar studiestad naar Uden. Maar dat kon dus niet. We sloegen de verjaardag een jaar over. Anna is de dochter van, zoals ik ooit eerder schreef, vrienden van vrienden. Nu is Anna de dochter van goede kennissen. Dit jaar kon Anna wel meerijden. We waren op tijd terug van een Vlaams tussendoortje. Ik pikte Anna op. Gade had het snode plan met de fiets naar Uden te rijden. Het plan werd uitgevoerd. Bijna drie uur reed Gade erover. Toeristische route genomen. Toen zij arriveerde had ik mijn tweede kopje koffie al lang op.
Daan werd 17 jaar. Vandaag wordt mijn hartinfarct net zo oud. Een dag na Daans geboorte overkwam mij dat. Ik weet nog dat ik toen nog even gedacht heb dat het ene leven voor het andere werd ingewisseld, zodat er evenwicht bleef. Maar we zijn 17 jaar verder. Soms is dat een mensenleven. Ik merkte wel eens op dat ik leef in blessuretijd. Iemand anders voegde toe: “Maar wel van de eerste helft.” Nu al 17 jaar is Daans verjaardag nauw verbonden met wat mij een dag na zijn geboorte overkwam. 17 jaar verder nu, een aantal ingrepen achter de rug en, geloof het of niet, bijna 125.000 pillen geslikt in die jaren.
Het verjaardagsfeestje ontrolt zich zoals het hoort. Plezierige gesprekken, lachen, lekker eten. Ik hoor wel drie keer het verhaal van een film over een gedurfde zee-oversteek waarbij een avonturier het leven laat. De gastvrouw heeft daar een documentaire over gezien, die veel indruk op haar gemaakt heeft. Zoveel dat elk nieuw binnenkomend gastenpaar het verhaal van het droeve gebeuren te horen krijgt. Ik was met Anna nog al vroeg aanwezig. Daarom horen wij het drie keer, steeds met dezelfde trieste afloop.
Daans verjaardag wordt afgesloten met het oplaten van een wensballon. Langzaam zweeft hij de avondlucht in. Mijn geheime wens heeft iets te maken met…
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Als er lezers nieuwgierig zijn; de documentaire gaat over Andrew McAuley die probeert als eerste mens de 1600 km in een wildwaterkano van Australie naar New Zeeland te varen. Is vorige week uitgezonden door de VPRO Solo;Lost at Sea