Wasmachine

Een paar dagen geleden. Gade komt naar beneden met de mededeling dat zij het niet meer doet. De wasmachine. Halverwege het programma lijkt ze feestelijk de geest gegeven te hebben. Feestelijk, want alle lampjes knipperen. Een wasmachine als een discoshow, maar dan zonder muziek. Terwijl het toch gaat om een Bauknecht Symphony 1400. Gade brengt de was naar de overburen, waar het programma afgemaakt wordt. In onze straat is burenhulp geen vergeten woord. Ik bel naar de wasmachinewinkel, die over twee dagen een reparateur zullen sturen. Ik ontdoe de machine van het overbodige water en maak een filter schoon. Dat levert nog eens € 1,60 aan muntgeld op, achtergelaten in broekzakken en nu in het afvalputje terecht gekomen. Ook nog wat Zuid-Afrikaanse muntjes, terwijl het toch 3 jaar geleden is dat wij iemand uit dat land langere tijd bij ons te gast hadden. Toch vaker dat filter schoonmaken. Ik probeer de machine nog eens, maar het resultaat blijft hetzelfde. Wat klikjes, een halve draai van de trommel, een harde klik en dan weer een keur aan lampjes die oplichten.
Gisteren kwam de reparateur. Hij herhaalt mijn handelingen van de dag ervoor, maar het resultaat blijft hetzelfde. Wat klikjes, een halve draai van de trommel, een harde klik en dan weer een keur aan lampjes die oplichten. Hij schroeft de voorkant er af, meet wat door en schroeft de voorkant er weer op. Hij schroeft de bovenkant er af, meet wat door en schroeft de bovenkant er weer op. De diagnose: er is iets met de timer, maar die is niet meer te krijgen. Verouderd model. Wasmachines horen zo’n 8 tot 10 jaar mee te gaan, zegt de vriendelijke man. Deze is 13 jaar. Heeft zijn tijd gehad.  Hij is voorgoed stil blijven staan. De voorrijkosten zijn € 40,-, maar die krijg ik terug als ik in zijn winkel een nieuwe koop. Vanavond, het is donderdag en koopavond, gaan Gade en ik er een uitzoeken. Misschien gaat die ook wel weer 13 jaar mee. Dan koop ik vanavond de laatste wasmachine van mijn leven.