Het was drie dagen akelig stil aan het blogfront. Wie de weken daarvoor tussen de regels door had weten te lezen, had misschien opgemerkt dat er mogelijk iets aan de hand zou kunnen zijn bij of rond de blogger. Ik haal wat regels uit eerder blogs terug. Op 19 juni eindig ik met :”Als de behandeling begint voelt het of ik een paarlemoeren schild over mijn rug heb liggen. Een schild dat voorzichtig doorbroken moet worden. Een schild dat mij bescherming biedt tegen dingen die onafwendbaar aan het gebeuren zijn. Het is een ijdele hoop dat dat schild zal werken, daar is het te breekbaar voor. Onder haar aanraking valt het in glanzende scherven uiteen. Een nieuwe huid biedt wankele bescherming. Een huid die weer een schild zal vormen, maar wat gebeuren moet zal gebeuren. Daar kan ik mij niet tegen wapenen, daar is geen wapen toe in staat. Een glanzend schild maakt het misschien wat dragelijk. Misschien.”
Als ik naar huis rijd pakken zich donkere wolken boven de polder samen.”
En op 10 juni in een blog over de spelletjes die wij vroeger speelden schreef ik: “Dochterlief heeft nog steeds wat met spelletjes. Ze maakt haar keuze. Van een paar vindt zij dat die gewoon bij mij moeten blijven, die horen bij mij. Dat is goed, maar ik denk niet dat ik ze ooit nog zal spelen. En vast geen Ganzenbord. Vakje 58 is al veel te dichtbij.”
Op 6 juni schreef ik:”De laatste weken heb ik niet geschreven over zaken die niet alleen mij maar ons hele gezin, en dan bedoel ik onze ‘extended family’, aangaan. Ik kon en kan daarvoor de juiste woorden nog niet vinden. Misschien komt dat nog wel, misschien ook niet.”
Het waren terloopse vingerwijzingen naar wat wij toen al wisten, maar wat nog niet in alle hevigheid had toegeslagen. Zij die in mijn blogs wordt aangeduid met Ex, moeder van onze kinderen had het verdict te horen gekregen dat haar kanker onbehandelbaar was. Prognose 2-6 maanden. Na nog geen twee maanden sloeg de ziekte onverbiddelijk toe. Een paar dagen op vakantie in de Achterhoek eindigden in een Zutphens hospice. Zij leert ons nu hoe je voorbeeldig, in volle overgave, sterven kunt. Ze neemt er de tijd voor en dat geeft ons tijd voor mooie gesprekken met haar en met elkaar.
Wij waken bij haar en zij over ons.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Heel veel sterkte, Jan.
Sterkte Jan, voor jou en de jouwen. En heel veel liefde en saamhorigheid gewenst.
Heel veel sterkte voor jullie allemaal Jan in deze moeilijke dagen!
Sterkte voor jullie allemaal, ik heb haar een paar keer ontmoet en gesproken, lieve en warme persoonlijkheid. Jullie gaan haar missen.
Onze gesprekken en herinneringen krijgen zó wel een heel bijzondere betekenis, Jan, met veel warmte denk ik terug aan de jaren dat jij Ex veroverde en ik met mijn ex aan de haal ging.
Ik wens jou en je Kinderen veel sterkte.
Jeetje Jan, wat vreselijk voor jullie allemaal. Ik wens jullie heel erg veel sterkte toe.
My thoughts and prayers are with you en de heele Familie….i am soooo sorry!!
Lieve Jan,
heel veel sterkte en kracht.
Sterkte Jan
Het is al wel lang geleden, maar die prachtige weekenden bij de Kultuurdienst met jullie samen blijven mij altijd bij. Heel veel sterkte en mocht ze me nog kennen, doe haar de groeten. Ook al kent ze me niet meer, doe haar toch maar de groeten.
Jan,
Jij en de jouwen heel veel sterkte.
Groetjes voor Ex.
Wat heb je dit mooi onder woorden gebracht, Jan! Het werkt troostend.
Heel veel sterkte voor jou en de familie rond dit hele gebeuren!