Vroedvrouw

Gisteren was het Bevrijdingsdag. Ik heb dat nauwelijks gevierd. Even naar het concert op tv gekeken en aan het slot daarvan meegezongen met “We’ll meet again”. Over Bevrijdingsdag bestaat nauwelijks discussie. Hooguit of het nu wel of geen vrije dag voor iedereen moet zijn. Dat ligt anders bij de Dodenherdenking. Welke doden worden dan herdacht? Alleen die van WOII of alle slachtoffers van oorlog en geweld? Wel van na 10 mei 1940, anders wordt het te veel, volgens de officiële protocollen.  En wat te doen met de gesneuvelden bij politionele acties, de Korea-oorlog en latere missies? Gewoon even geen discussie, mond houden en stil zijn, dunkt mij.
Bevrijdingsdag is duidelijk. Dat valt samen met het einde voor Nederland van WOII. In Wageningen wordt dat uitbundig gevierd. Ik ga elk jaar op die dag naar die stad. Niet voor de bevrijdingsfeesten, maar omdat een goede vriendin die daar woont jarig is. Ik koester bij het binnenrijden elk jaar kort de illusie dat de stad vlagt, en dat doen ze daar uitbundig, voor mijn komst. Door een haag van rood-wit-blauw rijd ik naar de jarige. Die veronderstelt dat de vlaggen voor haar uithangen. Lijkt me terechter.
Gisteren deed ik nog een ontdekking. Ik heb een dagkalendertje met wijze spreuken. Per dag staat er ook op welke heilige vereerd zou moeten worden en welke bijbeltekst lezenswaardig is. Vermeld staan ook nog de tijden van opkomst en ondergang van zon en maan. Bovendien geeft de kalender aan of er sprake is van een bijzondere dag. Op 5 mei staat er uiteraard Bevrijdingsdag op. Ik wordt verrast door nog een regel tekst: Internationale Dag van de Vroedvrouw. Die bestaat echt. Hij is ingesteld door de International Confederation of Midwives. Die bestaat ook echt. Het “headquarters” van deze wereldwijde federatie met 101 aangesloten organisaties in 90 landen is aan de Haagse Laan van Meerdervoort 70. Ik heb in geen krant iets over deze dag gelezen, maar hij is elk jaar op 5 mei. Niet vergeten. En elke link tussen bevrijding en verloskunde berust puur op toeval.