Vragen

Hij is er precies om half twaalf. Een paar dagen geleden had hij telefonisch de afspraak gemaakt. Ik had ooit aangegeven dat ik best met een enquête mee wilde doen. Niet via internet of de telefoon, maar gewoon in een gesprek bij mij thuis. En daar is hij dan. De meneer ziet er precies zo uit als ik mij een enquêteur had voorgesteld. Vlees geworden vooroordeel. Nog voor hij goed en wel binnen is drukt hij mij zijn identificatiebewijs onder de neus. Ook zonder dat had ik geloofd dat hij de enquêteur was. Kon eenvoudigweg niet anders. Mijn werkkamer blijkt ongeschikt voor het vraaggesprek. We verhuizen naar de keukentafel. Daar kan hij zijn laptop waar alle vragen opstaan, kwijt. Mijn vraag waarom deze enquête niet via internet kon, is niet aan hem besteed. Het is duidelijk dat hij de vragen stelt en niet ik. Drie kwartier staan er voor de ondervraging en hij vraagt mij honderduit over wie nu op welk gebied beter is:  de Europese Unie, Brazilië, China, Japan, India of de Verenigde Staten. Ik wordt beschouwd als een deskundige op het gebied van internationale ontwikkelingen en zonder enig voorbehoud geef ik mijn visie op de plaats die de EU in 2030 inneemt. Elke poging van mij om over sommige vragen tot een gesprek te komen, lijdt schipbreuk. Mijnheer, “Nee dank u, geen koffie”, stoomt door. Drie kwartier is drie kwartier. Precies om kwart over twaalf neem ik afscheid. Alle vragen keurig binnen de tijd beantwoord.
Het is acht uur later. In de koffiehoek bij de plaatselijke boekhandel ga ik in gesprek met Stefan van Dierendonck over zijn debuutroman “En het regende brood”. Nu mag ik wel vragen stellen. Ik ben er door de boekhandel zelfs voor ingehuurd. Er is een klein, maar zeer betrokken publiek dat zich van harte in het gesprek mengt. Want dat wordt het. Een openhartig gesprek waarin de auteur met open geest ingaat op mijn vragen. Het wordt een markant uur, waarin de schrijver aankondigt dat een tweede boek onderweg is.
Ik hou van enquêtes, daar blijf ik bij, maar een interview in gespreksvorm, díe vraagvorm is mij toch veel liever.