(V)luchtvaart

Het heeft in ons land voor het eerst dit seizoenweer een beetje gesneeuwd. En het heeft niet alleen gesneeuwd het heeft ook nog gewaaid, hard gewaaid. Oei, oei, oei, hoort de wind waait door de bomen. Maar niet alleen door de bomen, ook onze nationale luchthaven Schiphol heeft er danig last van. Het KNMI kondigt codes in diverse kleuren van de regenboog aan en de radio krijgt er niet genoeg van om er rond elke nieuwsuitzending aandacht aan het besteden. Weermannen in diverse soorten en maten krijgen de gelegenheid om nog eens te bevestigen dat het met sneeuw wel eens glad kan worden en het zicht minder. En dat harde wind tot verkeersoverlast kan leiden. Ja, zo leer je nog eens wat. Ik hoor een woordvoerder van Schiphol vertellen dat zeker 50% van de binnenkomende vluchten met vertraging te maken krijgt en dat dit direct weer gevolgen zal hebben voor de  vertrekkende vluchten. En als je het zo vaak over vluchten heb gehad is de verspreking heel logisch dat hij  afsluit met de verzuchting dat het voor de vluchtvaart een lastig dagje zal worden. Ik proef nog even zijn verspreking die van luchtvaart vluchtvaart maakt. En zo wordt op deze winderige dag een luchthaven zo maar ineens een veilige vluchthaven. En er is weinig fantasie voor nodig om een vluchtheuvel een luchtheuvel te noemen,een plaats waar je op gevlucht bent om opgelucht op adem kunt komen tussen het voor en achter je langs razende verkeer. En ik hoor de gevangene in zijn isoleercel na een mislukte ontsnappingspoging zingen van vluchten kan niet meer, maar ook van luchten kan niet meer. En ik speel met de al dan niet verwisselbaarheid van luchtig en vluchtig. En of een vlieghaven ook een lieghaven kan worden en of daar een zich versprekende woordvoerder een rol in kan hebben. En is een vervalst vliegbrevet een liegbrevet, kan een luchtgat een vluchtgat worden en een luchtkoker gebruikt worden als vluchtkoker. Etcetera, etcetera. Waar een beetje sneeuw en wind al niet toe kan leiden.