Vlakspoeler

Vandaag wordt de laatste hand gelegd aan onze vernieuwde wc. Weken geleden schreef ik over het plan van aanpak en nu lijkt de laatste dag van de renovatie aangebroken. Het oude toilet is geheel verwijderd, er zijn nieuwe afvoergaten geboord, water- en elektriciteitsleidingen zijn ingefreesd, tegels gezet en gevoegd, zowel op de wand als op de vloer en de muren opnieuw gestuct. Er is zelfs een fonteintje aangelegd. Raar trouwens dat een wasbakje op een toilet een fonteintje wordt genoemd. Het klateren in dat vertrekje zal daar wel debet aan zijn. Als laatste wordt het zwevende toilet geplaatst. Ook zo raar om dat een zwevend toilet te noemen. Het zweeft helemaal niet als je de forse bouten ziet waarmee het aan de muur wordt bevestigd. Beter is dan te spreken van een hangend toilet, maar het lijkt wel of al de woorden die met een toilet te maken hebben wat opgeleukt moeten worden: fonteintje, zweven.
Ons zwevend toilet is een vlakspoeler geworden. Toon, onze onvolprezen installateur, heeft nog alle moeite moeten doen om een redelijk geprijsde vlakspoeler te vinden. Diepspoelers in overvloed, maar de keuze in vlakspoelers was beduidend minder. Maar Gade hecht zeer aan een vlakspoeler. Je weet maar nooit wanneer een arts of specialist voor nader onderzoek een toiletproduct (lees beetje poep) van je nodig heeft. En met een diepspoeler wordt dat toch weer veel lastiger verwerven. Nu lukt dat nog wel, volgens Gade, maar we worden ook ouder en strammer. Als ik tegenwerp dat we op de bovenverdieping een gewoon staande vlakspoeler hebben, riposteert ze dat er best nog eens een tijd kan komen dat we de trap niet meer op kunnen. Dat we dan ook de slaapkamer niet meer kunnen bereiken, is een argument dat bij haar geen hout snijdt. En zo wordt er vandaag een zwevende vlakspoeler geplaatst. Er volgt geen officiële opening en de wc-warmingparty geschiedt in volstrekte privacy.