Visite

We zijn al weer een paar dagen terug van onze ‘vakantie’. Ik heb het er al eerder over gehad dat je als fulltime pensionado natuurlijk altijd vakantie hebt. Maar de meeste van die vakantiedagen breng je gewoon thuis door. En op zijn grappigst hebben we het dan over onze vakantie in Rundumhause. In ons geval was dat de afgelopen weken ook zo. Letterlijk en figuurlijk verbleven wij in dat imaginaire plaatsje pal bij de grens. Als je de hoek omging was je in een buitenland. Ons ‘vakantievilla’ was van alle gemakken voorzien, in alle opzichten een prima plekje. Dat vonden ook de vrienden en bekenden die bij ons mee kwamen genieten van de omgeving, het huis, de tuin en niet te vergeten de kippen en de ene haan die deze dagen aan de zorg van Gade waren toevertrouwd.
Een bevriend paar was helemaal weg van de plaats en vertelden bij ons op bezoek, dat ze, net zoals wij, best ook wel als huisbewaarders wilden fungeren. Dat had Gade onthouden en zocht contact met de vaste bewoners van ons tijdelijk onderkomen die in een echt heel ver buitenland verbleven. Die vonden het prima als ons bevriend paar de wacht voor een week na ons zou overnemen en dan ook, niet te vergeten, naar de kippen en de ene haan om wilden kijken. Het bevriende paar nam het voorstel van Gade om ons op te volgen met beide handen aan. Wij vertrokken en zij trokken er in. En zo werden de rollen omgedraaid.
Deze zondagmiddag gingen Gade en ik op visite in dat ons zo vertrouwde huis waar wij veertien dagen vakantie vierende gastheer en gastvrouw hadden gespeeld.  Het bevriende paar speelde nu de gastgevers rol met een natuurlijke verve, zoals Gade noch ik ook ook maar enige moeite hadden de bezoekersrol te vervullen. Wij genieten van het kopje koffie, het puntje appeltaart en bewonderen het uitzicht dat veertien dagen het onze was. Ook als bezoek zijn wij het van harte eens met het bevriende paar. Wat een paradijselijk plekje.