Vierkant

We zijn er! De eerste nacht in ons huis voor zes dagen zit er op. Heerlijk geslapen. Dat is altijd maar weer even afwachten in een nieuw bed. Voor mij nieuw althans, maar in de loop der jaren al door tientallen, wie weet honderden andere mensen beslapen. Het is maar goed dat dromen vervluchtigen en niet blijven hangen in de kamer waar ze gedroomd werden. Wat zou dat een nachtelijke onrust geven.
De slaapkamer is vierkant, net zo als de woonkamer van dit oude Franse huis. Beide kamers stralen een natuurlijke rust uit. De verhoudingen lijken perfect te kloppen. Gade wijt dat aan het vierkant zijn. Zij is ervan overtuigd dat die gelijkmatigheid bijdraagt aan het karakter van de kamers en zo zorgt voor een welbevinden van degene die in die vierkante kamer zit. Ik heb geen flauw idee waar zij haar opvattingen op stoelt, maar er is niets in mij dat ook maar zou overwegen haar tegen te spreken. Het is natuurlijk ook niet voor niets dat wij thuis, hier zo’n 700 kilometer vandaan, een vierkante eettafel hebben, die van zichzelf een uitnodigend karakter heeft. Die vraagt om aangezeten te worden. Precies zo als een vierkante kamer uitnodigt tot rustig zitten,een boek te lezen of gewoon maar te mijmeren en te genieten van het er zijn.
We kunnen hier heel ver weg kijken, over het glooiende land aan de rand van de Morvan. Onze buren zijn een kudde koeien in een grote wei, zo groot dat we niet kunnen zien of die wei ook vierkant is. Moet haast wel, als je ziet met welk een rust het vee graast en herkauwt of lui licht te mijmeren. Misschien kijken ze ook wel met net zo veel belangstelling als wij naar de vele buizerds die hier ook wonen en hoog boven ons hun miauwende cirkels trekken op zoek naar prooi. Buizerds hebben geen vierkanten nodig om gelukkig te zijn. Zij hebben hun vleugels om de hemel te veroveren. Wij een luie stoel in een vierkante kamer.