Wie denkt dat het bij de Vierdaagse alleen maar om lopen gaat, heeft het mooi mis. Natuurlijk is dat het belangrijkste voor de 46.000 die mogen starten, maar oh, oh er komt zo veel meer bij kijken. Het hele jaar door is er een een heus bureau bezig alles in goede banen te leiden en daarnaast zijn er nog honderden vrijwilligers actief in de Vierdaagseweek zelf en ter voorbereiding in de maanden ervoor. Parcoursen moeten worden uitgezet, gasten uitgenodigd, muziek gecontracteerd, veiligheidsplannen gesmeed. En in de week zelf moeten er controleurs op pad gaan en bureaulisten de start- en finishkantoortjes bemensen. Het is een heel gedoe, maar wel een heel gezellig gedoe.
Dit jaar mag ik voor de vijftiende keer deel uitmaken van de werkgroep Communicatie. Dat is altijd dolle pret. De werkgroep ontvangt de vele pers die op de Vierdaagse afkomt, verzorgt persberichten, bemant de infostand, treed op als voorlichter en geeft ook dagelijks een blaadje uit voor de medewerkers met onbeduidend nieuws onder de prachtige titel ‘De Blarenbode’. Een soort personeelsblaadje. Ik mag dat samen met wat andere volschrijven. Geen wereldschokkend gebeuren, maar we zijn goed in staat te doen of dat het belangrijkste is wat er tijdens de Vierdaagse te doen staat.
Gisteren kwam de werkgroep voor het eerst dit jaar bij elkaar. Een werklunch. De plezierige anarchie die het samenzijn als sinds jaar en dag kenmerkt, was direct weer aanwezig. Er wordt veel door elkaar gepraat onder het motto dan gaat de vergadering twee keer zo snel. En bijna elke mogelijkheid wordt aangegrepen om een grap te maken. Over en weer wordt opgeroepen nu eens een bij de les te blijven, het centraal te houden. Belangrijk agendapunt is elk jaar ook weer het lunchpakket en wie er naar het vuurwerk gaat. Maar dat zijn evenveel voorbeelden van een ingespeeld team dat met graagte en veel plezier werkt aan dit stukje Vierdaagse. Ik verheug me nu al weer op die week.
Vorig jaar scheurde ik tijdens de Vierdaagse mijn achillespees. Uitvallen zonder mee te lopen. Hoop dit jaar op de been te blijven.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links