Verzoek

Wat ons mensen in ieder geval bindt, is dat we allemaal eens ooit dood zullen gaan. Probeer dat maar eens te ontkennen. Zelfs relativeren zal je niet lukken. En wat er daarna zal zijn? Mogelijk zelfs iets wat er altijd al was en er altijd zal zijn, zonder grenzen van tijd en ruimte. Maar misschien, al kan ik mij dat moeilijker voorstellen, is er ook wel helemaal niets en was dat er ook altijd en zal er altijd zijn.  En wie weet is er ook wel gewoon eenvoudigweg een hemel, hel en vagevuur. Na de dood is niks meer onmogelijk, maar het lijkt me niet waarschijnlijk.
Ik ben niet bang voor de dood. Ik zie wel, of niet. Ik wacht rustig en gerust af. Dood zijn lijkt mij een milde situatie. Een echt rust in vrede, R.I.P. Ik hoop dat het sterven dat ook zal zijn. Mild, zonder al te veel trekkebenen, maar rustig de drempel slechten tussen nu en straks. En mocht dat niet zo zijn dan is er uiteindelijk toch de rust van een kist, een ruw houten kist in een hoekje van het kerkhof waar geen tuinman komt en de tijd verstomd. Maar daar zong Jaap Fischer al over.
Sinds een paar maanden heb ik een nieuwe huisarts. De oude ging met pensioen. Ik had thuis al een paar jaar een ingevuld euthanasieverzoek klaar liggen. Een behandelverbod had ik al eerder bij huisarts en specialist achter gelaten, maar een euthanasieverzoek nog niet. Het leek mij een goed moment om met mijn ‘nieuwe’  geneesheer daar eens een afspraak over te maken. Benieuwd ook hoe hij daartegen aan kijkt. Ik zou als het ooit nodig zijn toch niet op een muur van weerstand en afwijzing willen stuiten. Maar daar hoef ik na ons gesprek van vanochtend niet bang voor te zijn.
Laat duidelijk zijn. Ik heb op dit moment niet het verlangen dat het verzoek op korte termijn ingewilligd zou moeten worden. Integendeel. Ik wil wel 100 worden (eventueel met scootmobiel en traplift). Het leven lacht mij in al zijn rust tegemoet en ik lach terug. Maar het is goed sommige zaken te regelen. Zo weet mijn Neef hoe ik wil dat hij zijn afscheidstoespraak voor mij moet beginnen en Gade welk liedje ik graag gedraaid zou willen hebben. En in mijn dossier bij mijn huisarts zit nu ook mijn euthanasieverzoek. Ik leef gerust verder.