De wirwar van snoeren op de vloer van de Nijmeegse raadzaal kan gelezen worden als een sociogram van de Nederlandse samenleving. Lijn kruisen elkaar, draaien om elkaar heen, lopen van elkaar weg, raken verward en sommigen lopen dood. Ze horen bij de apparatuur van de damesgroep “Dolly, I beg you pardon”. Die treedt op als intermezzo tussen de Burgemeester Daleslezing en de uitreiking van de Burgemeester Dalesprijs. Als de dames aan de beurt zijn, besluiten zij op te treden zonder gebruik te maken van de versterking. En akoestisch klinkt het plezierig. Werkeloos staan de twee luidsprekers en het mengpaneeltje met versterker een beetje in de weg en nutteloos is het snoerenpatroon. Het versterkt niets. Is ook niet nodig. De dames bereiken ook zonder versterking iedereen in de zaal.
De spreker van dit jaar, het is de 15e Burgemeester Daleslezing, maakt wel gebruik van de zaalversterking. De Nationale Ombudsman Alex Brenninkmeijer houdt een betoog over “Ik en de Ander”en refereert daarbij geregeld aan artikel 1 van de Grondwet, het thema van de lezingencyclus en de prijs. Hij zegt dat we af moeten van het idee “wij en zij”. Dat brengt een onproductieve tweedeling met zich mee die tot niets leidt. In die opdeling worden geen verhalen meer gehoord, maar staat het eigen gelijk voorop. Wij en de achterlijke islam, wij en de buitenlanders. Brennikmeijer ziet dat liever veranderd in “ik en de ander”. Die twee gaan dan met elkaar in gesprek . Dat zal lang niet altijd een gemakkelijk gesprek worden, maar die ontmoeting is een uitnodiging tot discussie waar naar elkaar geluisterd wordt. En dat leidt dan tot non-discriminatie, zo bondig vervat in artikel 1 van onze Grondwet dat benadrukt dat iedereen die zich in ons land bevindt in gelijke gevallen gelijk wordt behandeld. Niet voor niets staat die tekst bij het Parlement in marmer gehouwen. Wat Brennikmeijer betreft mag die tekst in elke stoeprand worden gebeiteld.
“Dolly, I beg your pardon” kon het zonder versterking af. Brenninkmeijers oproep kan niet genoeg verstrekt gehoord worden.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Of…….De ander en ik