Vrienden komen eten. Later op de avond zullen wij naar een concert gaan van een , zoals de directeur van het theater voor aanvang van de voorstelling vertelt, nog wel jonge, maar al reeds gevestigde zangeres. De directeur doet gewag van de moeilijke tijden op cultureel gebied. Heel veel van de gezelschappen die dit jaar nog geprogrammeerd staan zullen volgend jaar niet meer bestaan. Een triest begin van een verder sprankelende avond.
Maar terug naar de vrienden en de maaltijd. Zij vertellen over hun zoon die zijn eerste liefdesverdriet achter de kiezen heeft. Hij was straalverliefd geworden op een meisje uit de biologieles en zij leek hem ook wel leuk te vinden. Nog voor hij dat goed en wel zeker wist had hij het al op Facebook gezet; dat hij verkering had. De felicitaties stroomden binnen. Maar te vroeg gejuicht. Na een paar dagen bleken de gevoelens toch niet helemaal wederzijds te zijn. Zij maakte de verkering uit. Ze heette Joyce, maar veel vreugde bracht hem dat niet. Het was voorbij. Mijn vrienden zaten opgescheept met een diepbedroefde zoon voor wie het leven een paar dagen helemaal geen zin leek te hebben. Verliefd zijn is een mooi ding, maar je kunt niet voorzichtig genoeg zijn in de keuze van het moment waarop je het aan de grote Facebookklok gaat hangen. Van de andere kant waren er bijna net zoveel meelevende berichten op de scheiding binnen gekomen als een een paar dagen eerder hem aan felicitaties hadden bereikt.
Op naar het theater. De vrienden, Gade en ik beleven een avond, die net als de zangeres is. Mooi. Ze kan ook nog zingen en de haar omringende muzikanten stralen een inspirerende vrolijkheid uit. Als we na het concert de zaal uit gaan, lopen we twee verre kennissen tegen het lijf. Kan ook nauwelijks anders want de doorgang is erg nauw. De artieste staat haar cd te verkopen. En in die nauwe doorgang krijgen we trots te horen dat de zangeres de vriendin van hun zoon is. Pas toch op, denk ik, met dat allemaal te vertellen, want voor je het weet kan het voorbij zijn, heb ik eerder die avond gehoord.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links