Verjaardag

In de loop der jaren verschenen er al een aantal stukjes met de titel ‘Verjaardag’. Ik blader eens terug en zie dat ik op 13 november 2013 een blogje schreef dat vandaag direct weer zo geplaatst zou kunnen worden. Een paar kleine aanpassingen. De zuurkoolschotel waar daar sprake van is, was gisteren vervangen door een uitgebreid buffet met allerlei zelfgemaakt heerlijks en de dochter van een vriendin van de jarige is er dit jaar niet bij. Die woont voor een tijdje met haar lief in Wales en sinds zij daar verblijft heb ik weinig tot niets van haar vernomen. Ik mis onze geregelde lunch- of koffieafspraakjes, uitingen van een warme en bijzondere vriendschap. De mooie A lijkt dan alleen nog maar herinnering. Haar moeder, de vriendin van de jarige en inmiddels ook onze vriendin, is er wel en ik beklaag me over het feit dat ik zo weinig van haar dochter hoor. Onzin natuurlijk dat ik me bij haar daarover van mijn treurnis gewag doe, zij kan daar immers ook niets aan doen. Kinderen worden volwassen en trekken hun eigen spoor. Zij worden groot in een wereld die de omvang van een dorp heeft gekregen. Afstanden lijken voor hen niet of nauwelijks meer te bestaan. Zij stappen in vliegtuigen zoals wij in de bus naar het centrum van de stad. Dat realiseer ik me zelf ook dondersgoed, maar Wales is net te ver om zomaar voor een snelle kop koffie of een tussen-de-middag-tosti af te spreken. En dat mis ik en dat alles bespreek ik met haar moeder, die daar ook niets aan kan doen, op de verjaardag van de gemeenschappelijke vriendin. De vriendin die haar vriendschap altijd paart aan een onmetelijke gastvrijheid. Het komt zelden voor dat als je haar bezoekt voor een middagthee of ochtendkoffie daar ook niet meestal een diner of lunch aan wordt vastgeplakt. Ook nu weer is de ontvangst uitbundig. Smakelijke hapjes worden gevolgd door een dinerbuffet voor de meer dan twintig gasten die zich net als ik elk jaar weer op dit genoeglijke verjaardagsfeestje verheugen. Het lang zal ze leven wordt van harte meegezongen en het Hiep Hiep Hoera klinkt welgemeend en luid. Misschien is het wel tot in Wales te horen.