Vergeten

Ik had het gevoel dat ik wat aan het vergeten was. Dat gebeurt me wel eens vaker. Mijn Ex noemt dat een seniorenmoment. En meestal zijn het onbeduidende dingen. Zaken die het niet erg vinden dat ze vergeten worden. Het overkomt mij geregeld dat ik mij naar mijn werkvertrek begeef, of naar mijn keuken omdat ik iets moet doen, maar eenmaal ter bestemder plaatse gearriveerd met geen mogelijkheid kan terughalen wat mij naar werkkamer of keuken bracht.Vaak is er daar dan iets anders dat mijn aandacht trekt en ga ik daar maar mee bezig. Maar het gevoel dat dat maar een pover remplaçant is voor wat ik eigenlijk van plan was, maar wat mij ontschoten was, blijft knagen.
Dat gevoel dus, overkwam mij ook deze middag. Ik had mij gehouden aan de afspraken die voor vandaag in mijn agenda stonden. Ik was keurig op tijd opgestaan om naar het zwembad te gaan, had mij er toe gezet om bij de grootgrutter de boodschappen te doen en daar ook niets vergeten te hebben. Want ook dat wil nog wel eens voorkomen, dat je voor product A naar de winkel gaat en terug komt met product B, C en D, maar thuis weer tot de ontdekking komt vergeten bent product A in je winkelmandje te stoppen. Maar vandaag had ik keurig aan de Gorgonzola en de ham gedacht en uit eigener beweging ook nog melk en kaas ingeslagen.
Goed, ik moet toegeven dat ik bijna vergeten was mijn medicijn in te nemen en dat ik voor de tv even wegdutte, maar toch nog ruim op tijd wakker werd om nog wat vergaderstukken voor vanavond door te nemen en dan nog tijd te over zou hebben voor mijn dagelijkse stukje. Maar ik liet mij wat afleiden door het Internet. Ik zocht daar wat op en dat leidde tot een andere onbeduidende zoektocht. Ik pakte mijn laptop in voor de vergadering straks en toen pas bedacht ik mij dat ik ook naar mijn werkkamer was getogen op mijn stukje te schrijven. Maar dat was ik vergeten. Seniorenmoment! Net op tijd schoot het mij toch te binnen. Voilà.