Valentijn

Ergens diep in de krochten van mijn Ziggo-horizonbox zitten tientallen tv-programma’s verborgen die ik nooit zal bekijken. Het dendert daar van de tekenfilms, natuuropnamen en emo-tv. Uren kijkplezier die ik ongezien aan mij voorbij laat gaan. Maar tussen die tientallen kanalen zweeft ook NPO-doc. Een zender met daarop geregeld oudere en nieuwe documentaires die de moeite van het bekijken waard zijn. Ooit in mijn studietijd leerde ik veel over de waarde van wat wij toen met een Frans woord ‘éducation permanente’ noemde. Leren deed je voortdurend en overal en klonterde dan vaak samen in een ‘maison de la culture’. De samenleving leek nog maakbaar, sprankelend en speels. De programmering van NPO-doc sluit daar nu nog bij aan. Een leerrijke  zender waar je op plezierige wijze ook nog wat van opsteekt, aan het denken zet.
Gisteravond was het dubbel boffen. Eerst keek ik naar een documentaire over het laatste jaar van Sandra Roelofs als first lady van Georgië. Zo’n achternaam schept een band. Zij is de echtgenote van de man die twee termijnen president van dat land was, er wat van probeerde te maken maar toch opgeslokt leek te worden door het machtsdenken, politici eigen. De film gaf een mooi inzicht hoe zijn vrouw zich daar niet mee kon verenigen, haar eigen spoor trok en nu gescheiden van wat nog steeds haar man is weer in Terneuzen woont. Integriteit heet Roelofs, Sandra Roelofs.
Daarna bleef ik gisteren hangen bij ‘Valentijn’. Een wat ouder verslag van de ontwikkeling van een jongetje van zijn 7e to zijn 17e dat van jongs af aan  weet dat hij eigenlijk een meisje wil zijn. We volgen het op het oog zo zelfverzekerde knaapje, dat in elke vezel van zijn zijn een meisje is, alleen zijn lijf zegt anders . De laatste beelden zijn die van een mooi 17 jarig meisje, nog steeds gekluisterd in een jongenslijf. Dat was 10 jaar geleden. De documentaire wordt gevolgd door een recent gesprek met Valentijn, die haar naam niet heeft veranderd, maar nu een zelfbewuste mooie jonge vrouw is, trots op wie ze is, trots op wat ze is. De natuur kan zich soms vergissen en geeft je het verkeerde lichaam mee.
Twee mooie documentaires op één  avond. TV kan soms mooi zijn, al blijft het zoeken.