Ik heb vanochtend uitgeslapen. En het flauwe woordgrapje dat dat niet hoeft te betekenen dat ik ook uitgeslapen ben, was al bij mijzelf opgekomen. Hoeft dus niet meer gemaakt te worden. Het feit dat ik heb uitgeslapen is genoeg reden voor een beschouwing over het fenomeen uitslapen.
Ooit, toen ik nog een arbeidzaam leven leidde, was uitslapen iets voor de weekends. De werkdagen liep de wekker onverbiddelijk af. Niet al te vroeg. 7.30 uur was mijn reguliere opstaantijd. In de weekends mocht ik daar graag een paar uurtjes bij aan plakken. Ik hoefde daar niet veel anders voor te doen dan de wekker uit te zetten en mij zelf om te draaien.
Er is ook een tijd geweest dat Gade of ik beneden ontbijt maakte en met een dienblad met thee en brood de warme sponde weer opzocht. In die periode lieten wij ons weinig gelegen liggen aan de kruimels in het bed. Die negeerde ik en ik heb Gade er ook nooit over horen klagen.
Vandaag de dag is uitslapen wat gecompliceerder. Om mijn suikerspiegel nog enigszins op een aanvaardbaar peil te houden, is het nodig dat ik op een min of meer vast tijdstip de maaltijden tot mij neem en die laat begeleiden door een zelf te injecteren dosis insuline. Daar is goed mee te leven. Maar fnuikend voor een spontaan uitslaapochtendje. Vanochtend ben ik om half negen opgestaan en het ontbijt gemaakt en Gade en mijzelf verrast met ontbijt op bed, na de nodige medicatie te hebben ingenomen. De radio stond aan, Vroege vogels en OVT. Maar daar hebben we na het eten maar weinig van meegekregen. Uitslapen is uitslapen en dat hebben we gedaan, tot tegen de klok van elfen.
Ik had ooit een Engels sprekende gast te logeren. In mijn, naar ik dacht, redelijke Engels vroeg ik hem of hij wilde uitslapen. Ik formuleerde dat in het best denkbare steenkool Engels: “Do you want to sleep out?” Zijn antwoord op mijn vraag verbaasde mij: “Preferably not.” Maar dat begreep ik wel toen hij mij uitlegde dat ik hem gevraagd had of hij buiten wilde slapen. En dat sprak hem veel minder aan.
Ik heb voortreffelijk uitgeslapen, de kruimels ten spijt.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links