Uitje

Er moest nog een verjaardag gevierd worden, maar wat geef je aan mensen die eigenlijk alles al hebben en niet op een frustel zitten te wachten. Gade had een goed idee, een cadeau in een vorm waar we zelf ook nog wat aan zouden hebben. En zo gewerd het dat Gade een mooie eetgelegenheid uitzocht en de jarige en haar vrouw alleen maar vroeg deze zondag vanaf kwart voor een vrij te houden. Dan zouden wij voor de jarige en haar vrouw naar een hen onbekende bestemming rijden. Gade en ik wisten natuurlijk wel waar we naar toegingen, maar kende de plaats alleen maar van horen zeggen. Toen we precies op tijd wilden vertrekken bleek er een klein probleem te zijn. De overbuurvrouwen, want zij waren het die de ontvangers van het cadeautje, hadden hun voordeur dichtgetrokken met een sleutel nog aan de binnenkant van het slot en zich daarmee totaal buitengesloten. De deur was niet meer open te krijgen, de sleutel wilde van geen kanten draaien. Ai.  Maar eerst het cadeau maar verzilveren. Op weg naar, ja, waar naar toe. In verband met de Zevenheuvelenloop kostte het enige tijd voordat we de stad uit waren. De jarige (wier verjaardag al weer een tijdje terug lag) bleef aan het gissen en zelfs toen we ter bestemde plaats waren gearriveerd was het nog niet duidelijk. Gevieren gingen we op zoek naar de ingang van het restaurant in een aanpalend dorp. Waarlijk een ontdekking. Genoeglijke ambiance en superbe gerechten die zich in smakelijke en wonderlijke combinaties aandienden. Een lunch die niet genoeglijker kon zijn en het aardige van dit geschenk dat het Gade en mij ook uitstekend beviel. Af en toe kwam de dichte deur nog ter sprake, maar het genot van de culinaire hoogstandjes drong het daarover zorgen maken ver naar de achtergrond. Het was vooral genieten geblazen
Terug naar de stad, na drie uur lunchen. Nijmegen zat nog steeds verstopt door tienduizenden atleten. In het weigerachtige slot was bij thuiskomst nog geen beweging in te krijgen. Maar lang leve de ‘Sleutelambulance’. Die staat nu ik dit schrijf bij de buurvrouwen op de stoep en ik zie dat de deur weer open is. Als dat niet gelukt zou zijn was er als oplossing altijd nog onze logeerkamer.