Uitgezet

Het was een heel mooie en gezellige avond. En toch ging ik tamelijk aangeslagen naar bed. De gezelligheid kwam van het samen met de overbuurvrouwen uit eten gaan. Niet spectaculair. Gewoon met de fiets de brug over en bij het restaurant aan de overkant van de rivier pannenkoeken eten. En natuurlijk veel lachen, kwebbelen en ook nog, soms even, serieus praten. Als de schemer net begint fietsen we terug. Het is nog vroeg genoeg om tv te kijken. De halve finalewedstrijd op Wimbledon is even gestaakt. Ik weet niet waarom. Maar ik heb afgelopen woensdag het tweede deel van de documentaireserie ‘Uitgezet’ opgenomen. En nu is er nog mooi tijd om die aflevering te bekijken. Het eerste deel had mij al fiks aangegrepen. Oorlogskinderen heette die. Ik maak kennis met jonge kinderen die in Nederland zijn geboren. Maar omdat hun ouders hier geen status of verblijfsvergunning krijgen, moeten ze met hun ouders terug naar het land van herkomst. Het land van herkomst van hun ouders. Want hun land is Nederland. Het zijn Nederlandse kinderen met toevallig buitenlandse ouders. Ook het tweede deel dat ik bekijk is een aangrijpend relaas. De aflevering heet ‘Bange kinderen’. Kinderen uit Groesbeek, Grave of een andere door en door Nederlandse plaats wonen nu in Afghanistan of Kosovo en voelen zich niet alleen maar zijn daar ook volledig ontheemd. In de verhalen van de kinderen klinkt de hardvochtigheid van een systeem door. Zonder clementie, zonder compassie, zonder mededogen zet Nederland, wij dus, weerloze kinderen uit naar een hun vijandige omgeving. Aan hun veiligheid, geborgenheid, laten we ons niets gelegen liggen.
Abasha woont nu weer een jaar in Kosovo. Uitgezet. Haar ouders zijn een vreemde in eigen land. En zij is een 11-jarige die zich daar niet thuis voelt. Ik zie hoe zij breekt als ze een videobrief inspreekt voor haar vriendinnetjes in Nederland. Het lijkt of de herinnering aan haar geboorteland haar te veel wordt. “Ik kan het niet, ik kan het niet”, stamelt ze. Dat beeld blijft me bij en maakt dat ik, ondanks het mooie begin van de avond bedrukt naar bed ga.