Trui

Afgelopen vrijdag was het Warme-Truien-Dag. Ik weet niet precies wie die dag in het leven heeft geroepen, maar de bijbehorende website laat weten dat ruim 238.000 mensen gehoor hebben gegeven aan de dubbele oproep om de thermostaat wat lager te zetten én ter compensatie een warme trui aan te trekken. Ik heb mij niet officieel aangemeld, maar dat was ook niet nodig want ook zonder Warme-Truien-Dag bestaat mijn daagse kleding doorgaans uit een t-shirt met daarover een een trui. En ik ga er maar vanuit dat dat een warme is. De thermostaat heb ik die dag niet echt lager gezet. Het was dus behaaglijk warm. Maar dat kan ook komen doordat sinds een paar dagen het huis voorzien is van spouwmuurisolatie. Gade zegt te kunnen voelen dat de buitenmuren minder koud zijn dan voorheen. Ik geloof haar graag.
Ik weet niet of het toeval was, maar op de WTD kreeg ik ook het bericht van mijn vaste kledingleverancier het bericht dat zij dit weekend  een uitverkoop van overhemden en jawel, truien hadden. Toeval bestaat niet. De gehanteerde formule was simpel. Twee halen, één betalen, waarbij de prijs bepaald werd door het duurste exemplaar. Gade vond het nodig mijn truienvoorraad aan te vullen. Het is inmiddels bekend, niets in mij is daar om haar tegen te spreken. Bovendien vind ik een bezoek aan mijn kledingzaak altijd een uitje. Je wordt er altijd warm met een handdruk  ontvangen, klantgerichtheid wordt er nog met sierletters geschreven.  Ik kocht maar liefst drie truien, twee voor de prijs van een en de derde nog met 40% korting en twee t-shirts (volle prijs). Onder de cappuccino, hoort bij het aankoopritueel, verhaalden wij de eigenaresse van dit herenmode-paleis over het bij hen een tijdje geleden gewonnen hotel-weekend. Een weekend dat wij verzilverden op onze 16-jarige trouwdag.
Drie nieuwe truien, een warme ontvangst, een geïsoleerd huis. Wij zitten er warmpjes bij, wat voor een dag het ook is.