Trui

Ik ben niet zo van de nieuwe kleren. Als ik iets nieuws nodig heb spoed ik mij naar mijn vertrouwde herenmodezaak en schaf mij in no time aan wat ik nodig heb. Gade zit heel anders in elkaar. Die kan genieten van het passen van nieuwe kleren, bij voorkeur zonder dat ik daar bij ben. Ze blijft dan even in de stad hangen en niet zelden komt zij dan thuis met het een of andere inderdaad aardige jurkje , rok of iets dergelijks. Of ze wipt binnen bij het kledingwinkeltje om de hoek, waar het altijd uitverkoop lijkt te zijn.  Nee, aan mij is dat niet zo besteed.
In de meeste gevallen is het Gade die ook voor mij beslist dat er iets nieuws aangeschaft moet worden. Gisteren vond zij dat ik wel weer eens toe was aan wat dunne truien voor een wat kille zomeravond. Verzet zal mij nauwelijks baten. Gedwee volg ik haar naar de winkel waar truien en overhemden in de aanbieding zijn. Mijn maat ligt op de hoogste plank. Kleuren te kust en te keur. Eerst maar eentje passen voor de maat. Het blijkt mijn maat te zijn. De truien met een werkje of een opzichtig embleem op de borst hoeven voor mij niet. Ik heb nog nooit een zeilboot van dichtbij gezien dus waarom dan een trui met het logo van de een of andere regatta. Ooit had ik een trui met daarop het beeldmerk van een beroemde autorally en ik maar uitleggen dat ik daar nooit aan had meegedaan en ook niets mee had. Zulke truien vallen voor mij dus onmiddellijk af. Er blijven twee truien over. Een grijze en een blauwe. De blauwe kleurt geweldig bij mijn ogen. Die zijn helder blauw. Ik krijg niet veel complimenten over mijn lijf. Begrijpelijk, maar van tijd tot tijd hoor ik wel dat ik van die blauwe ogen heb. Nou met je daar iemand nooit op geloven, maar de blauwe trui versterkt dat beeld. Maar de grijze staat ook niet slecht. De verkoper merkt op dat hij het niet erg vindt twee truien te verkopen.
Ik heb twee nieuwe truien. Een grijze en een blauwe.