Treurdier

Gade heeft een soort reünie-afspraak met het gezelschapje waarmee ze de afgelopen zomer in de Pyreneeën was. Gade is van die vier mensen de enige die een gade is. De andere drie bekennen geen man of vrouw. Omdat ik Gade destijds uitzwaaide en daardoor al met de rest van het gezelschap kennis had gemaakt, mocht ik nu ook mee. Bovendien werd het geen reünie in de vorm van foto’s uitwisselen en verhalen vertellen, maar was het meer een ontmoeting van elkaar aardig vindende mensen. Het gezelschap kwam uit Utrecht, Amersfoort, De Bilt en Nijmegen. Wat is er dan logischer dan afspreken in Amsterdam. En zo geviel het dat Gade en ik gistermiddag afreisden naar de hoofdstad. Er was afgesproken in een niet onaardige bistro in de Haarlemmerstraat.  We droogden daar op van de fikse regenbui, aten een plezierig menu en moesten ons toen wat haasten om aan de andere kant van Amsterdam in een theatertje  op een van de eilanden geraken. Het was even zoeken naar de bushalte van lijn 48 bij het Centraal Station. En dat werd een helse tocht. Mijn maag had alle energie nodig voor het verteringsproces en dan direct een stevige wandeling annex zoektocht naar de bushalte deed mij weer voelen wat het betekent een hartpatiënt te zijn. Te weinig zuurstof voor de hartspier. Oei, wat kan hartfalen dan een pijnlijke ervaring zijn. Maar dat herstelt dan ook weer redelijk snel. En zo wachten wij op de bus. Er komen heel veel trams langs, veel bussen met een ander nummer, maar geen lijn 48. Net op het moment dat we een taxi aanhouden, komt de bus er wel aan. De Amsterdamse taxichauffeur toont begrip en maakt met zijn auto plaats voor de bus.
Net op tijd zijn wij bij het theatertje “Het eeuwige nachtcafé” in een verder slaperig deel van Amsterdams. We zijn te gast bij Circus Treurdier en beleven hoe op last van Het Konijn het volk het land moet verlaten. Wat blijft is de intellectuele elite. We halen het eind van de boeiende fragmentarische voorstelling niet. Er wacht ons nog een nachtelijke treinreis, waarin Gade mij aanstoot omdat ik kennelijk fors snurk.

1 reacties op Treurdier

  1. Babette degraeve schreef:

    Ach mijn grote vriend JosJ.was hij op tijd voor de geschiedenisquiz? Whow!
    Jammer dat ik het moet missen Mooie vent net als jij! Wanneer mag ik m’n tatoe aan je tonen ?x

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *