Traditie

Wanner mag je iets een traditie noemen? Hoe vaak met iets plaats vinden voordat je er het adjectief traditioneel aan mag verbinden. 10x, 25x, 100x? Gisteravond was er weer het jaarlijkse (zie ik spreek nog niet over traditionele) Nimweegse Dictee. Al weer voor de 13e keer. Al dertien jaar lang schreef ik het en haalde de stofdoek over 13 x 25 =  325 Nimweegse woorden. Voor even ontrukte ik hen aan de vergetelheid van hun woordenboekenbestaan in de wankele wetenschap dat de meeste morgen al weer vergeten zijn. Het voelt wel als een traditie. Zo wordt het in ieder geval in mijn Lionsclub beleefd. De laatste vrijdag van oktober of de eerste vrijdag van november (afhankelijk van de herfstvakantie) wordt het dictee gehouden. Een oubollig tekstje van 8 à 900 woorden met daarin 25 Nimweegse woorden die vertaald moeten worden in min of meer ABN. En de avond wordt gelardeerd met koffie, optredens en drank. Er zijn 200 gasten. Meer mogen er niet in de Raadzaal. Het is gewillig publiek, bereid zich te laten vermaken en bereid gul te lachen, zelfs bij een minder geslaagde grap. Ik zelf geniet ook, maar koester het vertrouwen dat men niet voor zijn chagrijn komt, maar voor een avondje vermaak in het plat Nimweegs. Graag hangen wij daar ook de label aan van het behouden van het culturele erfgoed dat ons dialect toch ook zou zijn. Immateriële dienstverlening, heet dat in het serviceclubjargon. Ach ja, als het beestje maar een naam heeft. Ik voel me als een vis in het water als ik mijn eigen tekst voorlees. Meer nog geniet van de reacties die ik kan geven op de opmerkingen uit het publiek en eerlijk is eerlijk: het meest geniet ik van de complimenten die ik na afloop krijg voor de gezellige avond, de aardige tekst en de terloops geuite bon mots. En daar schaam ik me niks voor. Ooit had ik een chef wiens axioma was: Werk mag leuk zijn. Dat geldt zeker ook voor een vrijetijdsbesteding. De fles wijn die ik als dank kreeg liet ik als geheelonthouder achter bij een van de mensen van de bewaking. Ook al jaren een traditie. Hij blij, ik blij.

1 reacties op Traditie

  1. bert aalbers schreef:

    Toch jammer dat ik niet geweest ben…gelukkig had ik je smorgens helemaal alleen…voor de camera…voor de eeuwigheid. En daar heb ik ook van genoten!!

Geef een reactie

Je e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *