Vandaag 21 jaar geleden overleed tegen het vallen van de avond mijn jongste broer. Hij werd 70 jaar.
Een jaar later schreef ik ter nagedachtenis voor hem het volgende, deel dat vandaag om hem te gedenken:
Een jaar geleden
is mijn broer gestorven.
Niet zo maar ineens,
nee, het was een lang voorziene dood,
maar even goed, gemis blijft groot.
Wat mij trouwens het meest verdriet:
ik herinner mij zijn laatste woorden niet.
Was het iets plechtigs, zo van:
“Tot ziens , mijn beste Jan, tot later.”
Of was het toch maar heel gewoon;
“Mag ik nog een slokje water.”
Welke neef was dat jan, haal je broers door elkaar, je had toch twee broers? Ton en Theo, En zussen Nel en Miep, heb ik het goed?
Wat mooi Jan, ik kan me Ton nog goed herinneren, hij was ook n collega van mijn Adrie.
Wat een lief gedicht Jan. Sterkte. X