Tom

Oh, wat had ik hier graag een lofzang geschreven op de onmogelijk geachte aanval van Tom Dumoulin die deze ‘klasbak’ (hup gelijk maar wat jargon er tegen aan gegooid) alsnog de eerste plaats en de daarbij behorende roze trui  zou hebben opgeleverd. Maar het zat er niet in. Terwijl ik deze regels schrijf is het duidelijk dat hij genoegen moet nemen met een op zich toch ook heel mooie tweede plaats in de Italiaanse Giro. Ik weet niet hoeveelste hij vandaag in de etappe precies is geworden. Ik heb weer genoten van de urenlange uitzending van deze  koers. Genot dat vooral bepaald wordt door de mooie plaatjes van het Italiaanse alpenlandschap dat we de laatste dagen voorgeschoteld kregen.Een soort vakantietripje vanuit de luie stoel. Titanenstrijd in een dan weer lieflijk, dan weer meedogenloos landschap. Stiekempjes had ik gehoopt dat Froome vandaag een off day zou hebben en net als Yates gisteren en Pinot vandaag door het ijs zou zijn gezakt. Ik geef toe, dat is en niet erg sportieve gedachte, maar sportiviteit en chauvinisme zijn maar zelden goede buren.
Het noemen van al die namen zou de veronderstelling kunnen rechtvaardigen dat ik met enige kennis van zaken over het wielrennen in het algemeen en de grote rittenkoersen in het bijzonder zou kunnen spreken. Niets is minder waar. Ik wauwel maar wat over de grote namen en ontleen mijn kennis aan het vrijblijvende, maar wel deskundige urenlange gebeuzel van de twee eurosport- commentatoren. Ik geef het je te doen. Soms lijkt het groeien van gras spannender dan het koersverloop. Het commentaar werkt ook als een uitstekend slaapmiddel en grote gedeelten van de koers gaan dan ook aan mij voorbij. Niet zelden gebeurt het dat ik op een middag wel meer dan 30 kilometer slaap en de echt spannende gedeelten en ontsnappingen volledig aan mij voorbij gaan.
Tom heeft het net niet gehaald. Froome wacht nog een dopingcontrole…
Morgen eindigt de Giro in Rome. De Tour start op 7 juli op het Île de Noirmoutier.