Tijdloos

Soms zou ik willen dat het waar was, de uitkomst van al die rare spelletjes die je op je computer kunt doen en die je wijsmaken wie je engelbewaarder is, met wie je het beste zou kunnen trouwen of waar je eigenlijk voor in de wieg bent gelegd of waar je het beste in zou kunnen zijn. Onzin natuurlijk die spelletjes en net zo waardevol als de horoscoop in het damesblad. Zojuist heb ik een test gedaan die er iets serieuzer uitziet. Die is gekoppeld aan een Human-programma op tv aanstaande zondag en door het beantwoorden van een aantal meerkeuzevragen wordt er uitgefiegelierd  wat ik ben. Er zijn talloze mogelijkheden. Ik beantwoord de vragen zou nauwgezet mogelijk en druk op het knopje ‘naar de uitslag’.
Ik weet van me zelf dat ik steeds meer zo gelijkmatig mogelijk probeer te zijn. Niet moeizaam te investeren in zaken die je toch niet kunt veranderen, de dingen te nemen zoals ze zijn en het leven te genieten waar er te genieten valt. Ik heb mij zelf wel eens een sociaal hedonist genoemd. Ik zou niet precies weten wat daarbij te denken, maar ik vind het wel mooi klinken. Mijn grootste probleem is dat we, ik in ieder geval, nog gevangen zijn in de grenzen van tijd en ruimte. Die grenzen doorbreken dat is volgens mij de voleinding, de beloning van een bestaan.
Terug naar de test. En zou de uitslag waar zijn, te mooi om nu al waar te zijn? Dit is wat mijn uitslag is: “Je bent tijdloos. Jij neemt de dingen zoals ze komen en laat je niet meeslepen door de waan van de dag. Wat gebeurt, gebeurt. Je bent stabiel en blijft altijd rustig. In deze tijd is stabiliteit een zeldzame eigenschap.
Normale mensen streven altijd naar meer. Ze willen alles uit het leven halen en zijn nooit zo tevreden als jij. De Stoïcijnse filosoof Seneca zou bewondering voor je hebben. Hij schreef: ‘De grootste rijkdom heeft hij, die arm is aan begeerten.'” 
Soms zeg ik dat ik twee dingen voorbij ben. De schaamte en de ambitie. Zou dat dan toch waar zijn.
Ach, het is maar een testje op Internet…