Teksten

Dit wordt een tekstrijk weekendje. Dat begint nu met het schrijven van dit stukje, nummer zoveel in een lange reeks. Mijn dagelijkse plichtpleging die zin geeft aan mijn bestaan of in ieder geval wat structuur aan de dag. Als ik mij zelf niet de plicht had opgelegd om elke ochtend een stukje te produceren dan konden de verlokkingen van het bed nog wel eens te groot zijn om er niet aan toe te geven. Slapen is een hobby van me en dat zou best veel langer kunnen als er niet  een stukje geschreven moest worden. Het dagelijkse blogje weerhoudt mij er van een Oblomov te worden.
Maar dit weekend is het niet alleen het schrijven van drie blogs (vrijdag, zaterdag, zondag) dat mij bezighoudt. Nee, vandaag en morgen zal ik ook nog drie keer een tekstje van mij voordragen.
Als eerste is daar aan het eind van de middag mijn column in het Geschiedeniscafé. Dat café houdt zich vier keer per jaar bezig met de geschiedenis van Nijmegen. Twee onderwerpen komen aan de orde, waarbij mijn column een entre act is. Als het Geschiedeniscafé afgelopen is spoed ik mij naar het stadhuis voor de 16e editie van het Nimweegs dictee. Sinds vorig jaar ook opgeluisterd met een venijnige ‘Ken Nijmegen-quiz’. In de raadzaal wordt het Nimweegs voor een avond de voertaal. Als je het heel positief zou willen bekijken, en waarom zouden we dat niet doen, houden we ons die avond ook bezig met het in standhouden van cultureel erfgoed. Want wat je ook van het Nimweegs mag vinden het hoort toch bij de stad zoals het Valkhof, de Vierdaagse en de St.Steven.
En daarmee is het feest nog niet voorbij. Op zaterdag viert de Historische Vereniging Numaga zijn 60e verjaardag met een vol programma. Ik mag ook daar een column uitspreken, waarin ik nog eens mijn genegenheid voor stad en streek uitspreek.
Het worden dus een paar dagen vol met teksten en tekstjes. En tussendoor ook nog een  paar  huwelijken voorbereiden. Maar met dit blogje is de kop eraf.