Tafel

Dit wordt het verhaal van hoe een tafel uit een Nijmeegse winkel toch in een Peeldorp terecht kwam.
Zij was op bezoek bij haar dochter die in Nijmegen studeerde. Het studeren was eigenlijk voorbij. Nog een paar scriptiebesprekingen en dan wachtte de bul en over een paar maanden een buitenlands avontuur. Nu was er dus tijd te over om op een al bijna zomers terras te genieten van de zon, de cappuccino en elkaar. Ik schoof aan bij moeder en dochter. Babbel babbel klets klets. Zo’n gesprek waarvan de kwaliteit meer bepaald wordt door de genoeglijkheid dan door de inhoud. Kort voor ons gesprek heeft de moeder een tafel gekocht in een popperig winkeltje. Geen eettafel, maar een salontafel in de vorm van een halve bol. Hij is dan wel gekocht, maar bij lange na nog niet bij haar thuis in het Peeldorp. Het winkeltje staat in een straat waar je maar een beperkt aantal uren in de ochtend met een auto in mag en die uren zijn vandaag al lang verstreken. En zo heb je dus een tafel in een winkel, maar nog lang niet thuis.
Natuurlijk mag de tafel bij mij bezorgd worden. Een bezorging in het Peeldorp bleek voor het popperige winkeltje nou net te veel service. Nijmegen en directe omgeving dat was de bezorg-actieradius en daar viel het Peeldorp ruim buiten. Dus spreek ik met de moeder af dat de tafel bij mij bezorgd mag worden en dat dan een goede aanleiding is om als zij de tafel bij mij ophaalt, zij met haar man en hun dochter, de mooie A, gezellig komen eten.
In de loop van de week wordt de tafel bij mij bezorgd. Ik vertil mij bijna een breuk aan het gevaarte, in ieder geval kwets ik mijn rug. En zo staat er zomaar een salontafel in mijn woonkamer. Het prijskaartje er nog aan. Nooit eerder had ik een tafel op die plek en nu hij er staat begrijp ik ook waarom.
Het was een mooie avond gisteravond. De onweersbuien bleven uit. We aten in de tuin. Gade en ik, de mooie A en haar ouders. Aan het eind van de avond blijkt de tafel maar net in hun auto te passen. Gade en ik zwaaien de tafel en zijn eigenaars en de mooie A uit.  Over een tijdje maar eens in het Peeldorp gaan kijken hoe de tafel daar staat. Misschien ook wel met een hapje eten?