Studiekeuze

De stad lijkt weer ingenomen te zijn door hordes eerstejaars die groepsgewijs het introductieprogramma af werken. Ze zijn makkelijk te herkennen door de maner waarop zij zich voortbewegen. Ze kenmerken zich door een ‘wie-kan-mij-wat-maken-tred’. Een tred die alleen gebruikt wordt als zij in een groepje bijeen zijn. Daarnaast hebben ze per groepje een zelfde kleur T-shirt. Aan een tred heb je kennelijk niet genoeg om je ergens bij geborgen te weten. Daar hoort een uniform bij, een uniform dat gesponsord wordt door een lokale drankenhandel. Je bent tenslotte net 18, dus drinken mag en in zo’n groep lijkt het bijna moet.
Op het gebied van introducties ben ik een ervaringsdeskundige. Ik onderging er twee en introduceerde ook twee keer. Mijn eerste introductie was nog een echte ontgroening met spelletjes die nu allang verboden zijn, kaal scheren en wat dies meer zij. Zo werd ik lid van ‘Roland’ en van het Nijmeegs studentencorps ‘Carolus Magnus’. Dat feest heeft maar een jaar geduurd. Mijn aanvankelijke studiekeuze, sociale geografie, sloot niet helemaal aan bij mijn mogelijkheden en interesses.
Op naar Eindhoven. Ik koos voor de Sociale Akademie in de oprecht veronderstelling dat ik maatschappelijk werker zou worden. Eenmaal op school bleek dat in wel uit vier studierichtingen kon kiezen. Mijn keuze voor Eindhoven was vooral gestoeld op het feit dat ik bij mijn veel oudere broer en zijn vrouw kon inwonen. Van studierichtingen had ik geen benul. Maar geen moment spijt gehad van de keuze voor Eindhoven en nog minder voor de richting cultureel werk. Ook daar werd ik lid van de studentenvereniging via een milde en speelse introductie. Een studentenvereniging waarin ik een actieve rol ging spelen bij de introductie en later als preses in het bestuur.
Studiekeuzes zijn door mij eigenlijk alleen per toeval gemaakt. Boffen dat het zo goed is uitgepakt.
Gister zat ik op een terras, omringd door hordes langslopende  eerstejaars met T-shirts in alle kleuren van de regenboog en nog veel meer. Op veel shirts prijkt de afkorting HLO. Geen idee waar die voor staat. Ik spreek een draagster van een shirt aan met de vraag wat de afkorting betekent. Oprecht antwoordt zij: “Geen flauw idee, mijnheer. Ik heb voor iets met chemie gekozen.” “Zou het Hogere Laboratorium Opleiding kunnen zijn?” opper ik. “Kan best,”mijnheer.” En ze huppelt terug naar haar introductiegroepje, vier vrolijke Nijmeegse studentenjaren tegemoet.