Straat

Soms is de straat mij wereld genoeg. Gisteravond heb ik er op drie verschillende plaatsen  gegeten. Het straatcomité had het georganiseerd. Een wisseldiner. Ongeveer de helft van de straat deed mee. Om 17.00 uur verzamelde zo’n 17 adressen zich bij het nieuwe bankje dat de gemeente in onze straat heeft geplaatst. Bij de herinrichting. Een bewoonster heeft zich daarvoor zeer ingespannen en tijdens de bijeenkomst werd het bankje (eigenlijk zijn het er twee) “onthuld”. Het bankje werd vernoemd naar een oud-bewoonster, die onlangs uit de straat vertrok en meer dan 40 jaar ter hoogte van het bankje had gewoond, maar dat pas geplaatst werd toen zij weg was. “Mevrouw Thijsen bankje”. Zij heeft het zelf ingewijd en was zeer vereerd. In zo’n straat is het goed wonen, zo’n straat waar dit soort initiatieven een kans krijgt. Dan laat je de rest van de wereld even aan je voorbij gaan. Na de toost op het nieuwe bankje was het tijd om te gaan eten.  Alle deelnemers hadden in de dagen ervoor te horen gekregen wat ze moesten maken: een voor-, hoofd- of nagerecht. Nu werd verdeeld wie waar zou gaan eten. Ik at een voorgerecht op nr. 28, het hoofdgerecht op 14 en het dessert op 10. Steeds in wisselend gezelschap. Zo leer je je wereldje beter kennen. Een aantal mensen ken je goed, andere redelijk en van sommigen weet je dat ze in je straat wonen, maar niet hoe of wat. En zo kwam ik er achter dat onze straat redelijk zelfvoorzienend kan zijn als het om begeleiding en zorg gaat. Ik maakte nader kennis met de chirurg in opleiding, de geriatrisch arts, de ambtenaar openbare ruimte, de counsellor, de psychologe, de fysiotherapeute. Zo’n straatje is het dus. Jong en oud door elkaar. Boeiende beroepen. De avond eindigde met koffie. Gade had grootmoedig ons huis daarvoor ter beschikking gesteld  en zo’n 20 mensen maakten van die uitnodiging gebruik. We hadden net genoeg stoelen. Vroeger, herinnerde ik mij toen, zaten we bij dit soort gelegenheden op de grond. Een huiskamer vol kussens. Maar nu zat iedereen op een stoel. Niet voor niets staat er in de straat een bankje. Bij mooi weer gaan we daar zitten en palaveren over de straat, dat is me soms wereld genoeg.