Ik kreeg de uitdrukkelijke opdracht van mijn diëtiste om op te passen voor te omvangrijke maaltijden. Een terecht en welgemeend advies. Maar de geest is gewillig en de kookkunst van Gade boven alle twijfel verheven. Vrijdagmiddag hadden we elders al uitgebreid geluncht en zaterdagavond kwamen er vrienden eten. Dat is voor Gade altijd een aanmoediging om eens uitgebreid uit te pakken. De feestelijk gedekte tafel bevatte bijna al het bestek dat voorradig was. Van vismesje voor het voorgerecht via afzonderlijk bestek voor het tussen- en hoofdgerecht naar het mesje voor het nagerecht.
Het werd een voortreffelijke avond, met genoeglijk gezelschap. Een van de gasten, een enthousiast lezer van mijn blog, vroeg een paar keer of hun aanwezigheid nu reden genoeg was om in mijn blog te verschijnen. Want dat leek hem of haar toch wel erg leuk. Het liefst met naam en toenaam. Ik wees er nog eens op dat ik nauwelijks namen noem in mijn blog. Ja, Gade, Ex, Zoon- en Dochterlief en de bloggende Neef figureren van tijd tot tijd. Of vertolken een hoofdrol. Maar namen worden in mijn blog nauwelijks genoemd. Ik beloof mijn gast toch op te voeren. Uitdrukkelijke wens. Maar dan volledige geanonimiseerd als een (hoofd)kassière uit Groningen die bij ons op visite is. Bij deze. De (hoofd)kassière genoot met ons van Gades kookkunst. We bespraken van alles. Van het atelierbeleid in de stad tot de uitgelezen smaak van het hoofdgerecht.
Dat heette ‘stufato di agnello con funghi’. Het gerecht kwam tenslotte uit een Italiaans kookboek. In gewoon Nederlands lamsstoofpot met paddestoelen. Om de smaak van het lam en de paddestoelen goed naar voren te laten komen aten we het enkel en alleen met brood. Brood dat we overvloedig doopte in de bijpassende saus. Er kwam een heel oude smaaksensatie bij mij boven. Vroeger thuis doopte we ook van tijd tot tijd brood in de jus. Stip-stip was de familienaam die wij aan die lekkernij gaven. In het Italiaans had dat toen ‘punto-punto’ geheten.
Bij het vertek bewonderde de Groningse (hoofd)kassière nog twee schilderijtjes die wij onlangs hadden aangeschaft. Hingen hier erg mooi, vond ze. Vonden Gade en ik ook.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links