Stemmen

Er zijn mensen die zeggen dat ik een mooie stem heb. Als ik hem zelf terughoor vind ik hem nog al hoog en erg Nimweegs. Al past dat laatste wel helemaal bij mij. Soms kan ook ik van mijn eigen stem genieten. Als bij het zingen een paar noten er precies zo uitkomen als ik bedoel. Dan is het even of de hele wereld klopt. Maar dat is maar zelden.
Ik kan ontzettend van stemmen genieten en dan niet alleen als er gezongen wordt. Nee, ook spreekstemmen kunnen mij geweldig bekoren. En er zijn stemmen die bij veel meer dan alleen het oor raken. Vanochtend was dat weer het geval. Zachtjes zet ik de radio aan.  Gade slaapt nog en uit piëteit met haar verblijf in Morpheus’ armen luister ik met de koptelefoon op. Vroege vogels. Menno Bentveld, ook geen onaardige stem. En dan is er die nieuw presentatrice Lisa Wade. Zij heeft een stem die ik zo plezierig vind om naar te luisteren dat ik af en toe vergeet wat ze zegt. Ik wist eigenlijk helemaal niet dat ze Lisa Wade heet. Dat heb ik net gegoogeld en daar las ik ook dat zij de grote Toon Hermanskenster is en daarop afstudeerde. Sommige mensen hebben ook alles mee. Een mooie stem en een afstudeeronderwerp om je vingers bij af te likken.
Ik ken nog zo’n fascinerende stem. Die van Marjon van Royen, de radiocorrespondente voor Latijns-Amerika. Die heeft ook zo’n stem waar ik de radio voor harder zet. Bovendien is zij een journaliste die altijd naar het hart van het nieuw gaat.
De meest bijzondere stem is een opname waarvan wordt verondersteld wordt dat het Oscar Wilde is. Door het geruis van de wasrol is hij nauwelijks te verstaan en niemand weet ook zeker of hij het is die uit zijn eigen gedicht “Ballad of Reading Goal” leest. Dus houd ik het maar bij de stem van Stephen Fry, ook een die mij bijzonder raakt. Zoek maar bij Stephen Fry Language.