Stem

Ik heb gestemd. Een paar dagen geleden al. Tenminste, ik hoop dat ik gestemd heb. Ik heb althans op het mij toegezonden stembiljet een vakje zwart gekleurd. Als briefstemmer hoefde je niet per se een rood potlood aan te schaffen om daarmee een geldige stem te kunnen uitbrengen. Het stembiljet had het formaat van een grote poster die ik na het inkleuren van een vakje weer keurig dichtgevouwen. Ik heb dat biljet vervolgens in een meegestuurde enveloppe gestopt, die dichtgeplakt en die dichte enveloppe samen met mijn van mijn handtekening voorziene stempas in een ook meegestuurde antwoordenveloppe (postzegel is niet nodig) gestopt. Tot zover had ik alles onder controle en de omstandige procedure letter voor letter uitgevoerd. Vervolgens heb ik dat hele pakketje op een kast in de gang gezet om een en ander in de loop van de dag in de brievenbus in de straat om de hoek te deponeren.
Toen ik de antwoordenveloppe met daarin de stempas en de briefomslag met daarin het ingevulde  stembiljet net op de kast in de gang had gezet kwam een vriend op de koffie. Ik vroeg de vriend of hij zo vriendelijk zou willen zijn om als hij straks vertrok mijn antwoordenveloppe, met daarin mijn ondertekende stempas en de enveloppe met daarin het door mij met een zwarte stift ingekleurde stembiljet (een vakje slechts voor de kandidaat van uw keuze), op de post zou willen doen. “Uiteraard”, antwoordt hij, “Daar heb je toch vrienden voor”
Na zijn koffie met een klontje suiker gedronken te hebben verlaat hij mijn huis met medeneming van mijn  antwoordenveloppe met daarin de stempas en de briefomslag met daarin het ingevulde  stembiljet.
De vraag is nu echter of mijn vriend, die ik overigens geheel en al vertrouw, inderdaad  de antwoordenveloppe met inhoud in een brievenbus heeft gedeponeerd. Misschien is hij het wel om een mij volstrekt duistere reden vergeten. Ik heb in dat geval dan wel gestemd, maar niet gekozen.