Op mijn verjaardag komen er altijd heel wat mensen. Zoveel dat ze lang niet allemaal een stoel hebben om op te zitten. Een fiks aantal moet blijven staan. Maar daarvoor heb ik bij die gelegenheid twee statafels geleend. Kunnen de gasten toch hun glaasje kwijt en bij het eten, op mijn verjaardag krijgt iedereen ook wat warms te eten, hun bordje. Dit jaar was dat een smakelijke zuurkoolschotel. De statafels zijn van de overbuurvrouwen en worden geregeld uitgeleend aan vrienden en bekenden.
Op mijn verjaardag is dit jaar ook B. B is de vriend van een heel goede vriendin van Gade. B viert binnenkort zijn 60e verjaardag. Of hij onze statafels dan kan lenen? Lijkt hem ook een uitkomst bij zijn verjaardag. Onze tafels zijn onze tafels niet, maar ze blijken voorlopig nog niet aan iemand anders te zijn toegezegd. En zo verhuizen de tafels een paar dagen na mijn verjaardag naar het verjaardagsfeest van B. Dat was gisteren. Gade en ik waren ook uitgenodigd.
Het was lang geleden dat ik naar een verjaardagsfeestje ging waar ik bijna niemand kende. Alleen B, zijn vriendin en nog twee vrienden van de vriendin. En natuurlijk herkende ik ook onmiddellijk de twee statafels. Ook op dit feest, een lunchbijeenkomst, bewezen zij hun uitstekende dienst. Veel van de gasten kenden elkaar of leken elkaar in ieder geval te kennen. De klassieke openingsvraag voor een vrijblijvend verjaardagsfeestjesgesprek is dan hoe de ander de jarige kent. Soms stelde ik de vraag, soms werd mij de vraag gesteld. “Ik ben de man van de vriendin van de vriendin van B en via ons zijn de statafels hier terecht gekomen.” Dat is een antwoord dat om verduidelijking vraagt. En met een bordje mosterdsoep voor ons is een gesprek geboren. Ik maak kennis met zwagers en broers van B. Ik hoor over Romeinse legioenen en over hardlopen tegen Jos Hermens, over het verschil tussen oost en west Zeeuws Vlaanderen, over waarom de Rotary in Zaltbommel een gemengde club is en over zwevende stukjes bot in een geblesseerde knie. Intussen eet ik mijn salade en quiche. En vier de verjaardag van B.
Over een paar dagen zal hij de statafels weer terug bezorgen en brengen wij ze weer naar de overbuurvrouwen. Tot mijn verjaardag. Dan hoop ik ze weer nodig te hebben.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Ha Jan,
Een prachtig verhaal. R en ik hebben er hartelijk om moeten lachen. Dat een statafel mensen ook op een andere manier bij elkaar kan brengen is een mooi verhaal.
Ik stuur het door aan mijn familie, Hans van de Rotary, en vriendin van het kniebotje.
Groet, Bram
Bij toeval kwam ik op je blog terecht. Grappig hoe zoiets kleins zulke verhalen op kan leveren!