Spelt

Gade doet geregeld onze boodschappen bij een natuurvoedingswinkel. Vroeger heette die Gimsel en wij noemen hem nog steeds zo. Gade haalt daar haar groente en brood en dan tegelijk ook maar de melk en yoghurt. Ik vind het altijd  weer een wat vreemde winkel. Er komt en heel eigen publiek en het personeel behandelt je alsof het een voorrecht is dat je er iets mag kopen. Gade is al eens streng toegesproken over het feit dat ze een tasje wilde voor haar boodschappen en of ze dat tasje dan nog wel een keer ging gebruiken om oud papier in te doen. Ik heb altijd het gevoel dat ik een preek op de koop toe kan krijgen, alsof ik geen eten koop, maar te biecht ga. Alsof ze mij verwijten dat ik ook heel vaak en vaker nog bij de aanpalende grootgrutter mijn boodschappen doe. Kortom; ik vind het een onaangename winkel, kruideniers met een missie. Misschien ligt het ook wel aan de dames en heren clientèle. Die zien er allemaal zo bewust uit.  Maar eerlijk is eerlijk, de boerenkaas is ontzettend lekker en zo zijn er nog een aantal artikelen die niet te versmaden zijn.
Gisteravond zijn we terug gekomen uit het boshuis. Het brood is op en de kaas  hebben we in het boshuis laten liggen. Ik zeg vanochtend dat ik even brood ga halen bij mijn eigen recht op en neer bakker en bij de Gimsel wat lekkere boerenkaas. Gade vraagt om voor haar een brood  vandaar mee te brengen. “Wat voor brood?”, vraag ik. “Een speltbrood, met zaadjes, zie maar.” Ik zie vooral de bui al hangen. En ja hoor, als ik een speltbrood vraag krijg ik bijna verwijtend toegevoegd wat voor een speltbrood ik wil. Er blijken wel zes soorten in voorraad te zijn. “Nou, gewoon, met zaadjes.” Er blijken heel veel soorten zaadjes te zijn: pompoen, zonnepit, sesam. “Mijn vrouw zei: ‘Met zaadjes.'”, stamel ik. “Een spelt compleet dan maar, daar zit alles in!”, suggereert de kruidenier, die mij dan ook nog voor de onmogelijke keuze stelt: “In papier of plastic?”. Zou er een goed of fout antwoord zijn? “Kiest u zelf maar”, zeg ik de verantwoordelijkheid van mij afschuivend.
Ik reken af en verlaat de nering.
“Goed gedaan”, zegt Gade als ik thuis kom. Het is een compliment waar ik weinig mee kan. Maar hun boerenkaas? Heerlijk.