Snipperdag

Eigenlijk was ik van plan mij vandaag een snipperdag te geven. Ik had het vaste voornemen deze zaterdag te volstaan met een mededeling op Facebook dat ik een snipperdag opnam: Heden geen blog. In de ochtend kwam ik niet tot schrijven. Te laat opgestaan na een nacht die niet alleen met slapen was doorgebracht maar ook gelardeerd was met kanonnades van droge hoestaanvallen, die er niet in slaagden om de dicht zittende bronchiën ook maar een beetje van hun verstopping af te helpen. Bovendien stond er in mijn agenda een huwelijk gepland aan het eind van de ochtend. In De Hemel. En hoe kom je op een zaterdagochtend vol met buien en sneeuwjacht in De Hemel? Gade is zo goed mij daar naar toe te brengen, maar vanwege haar andere afspraken ben ik ruim op tijd in het etablissement waar het huwelijk zal worden voltrokken, en schiet het schrijven  van een blog voor de middag, zoals nu al sinds jaar en dag mijn gewoonte is,  er bij inschiet.
Na de trouwplechtigheid, complimenten te over, bel ik Gade om mij te komen halen. De bruid was een prachtige sneeuwbruid. Zij en haar aanstaande zijn liefhebbers van regenachtig weer, hoe onstuimiger hoe mooier. Wat dat betreft kwamen zij ruimschoots aan hun trekken. Dat weer was voor mij voldoende om Gade als een taxichauffeuse te gebruiken. Eenmaal weer thuis aangekomen zei ik Gade dat ik geen blog meer zou schrijven en vertelde haar dat ik mij zelf een snipperdag ging geven. Gade vond dat geen slecht idee. “Neem je rust maar, kom je misschien ook van die vervelende hoest af.”
Snipperdag, prachtig ouderwets woord. Te mooi om te laten lopen en geen blog aan te wijden. Dus toch maar geen mededeling op Facebook. Maar gewoon een stukje geschreven en geluisterd naar dat oude liedje van de Spelbrekers over een snipperdag. En ook als je hem niet neemt toch een zoete herinnering.