Stel dat ik gisterochtend de gordijnen van mijn slaapkamer niet had opengetrokken en stel dat ik ook daar waar ik geen gordijnen heb hangen niet naar buiten had kunnen kijken en de hele dag in een verduisterd huis vertoefd zou hebben, dan nog zou ik geweten hebben dat het gesneeuwd had. Elk half uur maakte de nieuwsberichten er melding van. Geen actualiteitenrubriek liet de sneeuw ongenoemd aan zich voorbij gaan. Elke filemelding stond er bol van. Sneeuw, sneeuw, sneeuw. Het leek of er even geen ander nieuws bestond dan dat er code oranje gold en dat niet alleen omdat prinses Amalia jarig was.
En ook op Facebook werd ik ondergesneeuwd met foto’s van witte achtertuinen, voortuinen, straten, bomen en fietsen. Of al mijn facebookvrienden het voor het eerst in hun leven zagen sneeuwen
Gade moest al vroeg de deur uit en toen zij gisteravond weer thuis kwam hoorde ik het ook van haar. Zij was met fiets en al onderuit gegaan. In de ochtend was er niet of nauwelijks gestrooid en had zich op het fietspad een verraderlijk ijslaagje gevormd. Gelukkig had haar buiteling geen kwetsuren opgeleverd.
Ik zelf ben er nauwelijks uit geweest. Alleen even een vers brood gehaald en later op de dag naar het Kruidvat om batterijen te halen. Er brandt nu een kitscherige raamdecoratie, het is tenslotte bijna kerstmis en dan mag de gezelligheid weer aangewakkerd worden door dit soort afgrijselijke ornamenten. En ik heb ook nog mijn stoepje geveegd. Met het stijgen van de sneeuwhoogte steeg ook de temperatuur. Het was zelfs aangenaam toeven en het vegen beschouwde ik maar als een goede fitness- en revalidatieoefening. Ik strooide ook nog wat zout en op het tuinpad van ons beide verdween de sneeuw als scheen de zon. (Het laatste deel van voorgaande regel is eventueel te zingen op de wijs van het refrein van Het Dorp, een liedje van Wim Sonneveld.)
Het journaal gisteravond kirde dat er geen avondspits was geweest en dat de winterdienstregeling van de NS goed gefunctioneerd had.
Ik ga dadelijk met de trein op weg naar Den Haag. Oude vrienden opzoeken. Ons blijven hopelijk ook seinstoringen, bevroren wissel en geknapte bovenleidingen bespaard.
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
Goedemorgen Jan en Conny,
Ja, het was alleen maar sneeuw wat de klok sloeg, dat klopt.
Bij ons in Reek was bijna niets gevallen, daarom komen wij vandaag naar Nijmegen.
Maar niet enkel voor de sneeuw, maar 1 van je beste vriendinnen is vandaag jarig!
Daar nemen we er nog eentje op.
Maar 1 ding moet me toch van het hart.
Femke zegt hier bij ons in Reek, dat Jan altijd zout bij de buren strooit en niet bij ons voor de deur.
Jan, je collums zijn leuk om te lezen!!
Tot straks.
Thea en Pieter.