Sleutels

Binnenkort krijgen we weer gasten. We hebben geregeld gasten, daarvoor is ons huis uitermate geschikt. Twee logeerkamers, die samen een douche, toilet en een klein keukentje tot hun beschikking hebben. En ook nog een eigen voordeur. Als we de tussendeur dicht doen is sprake van twee huizen, met dien verstande dat onze werkkamers onderdeel uitmaken van de ‘gastenvleugel’.  We hebben geen gastenboek bijgehouden, maar anders hadden daar berichten ingestaan van Russen, Zuid-Afrikanen, Chilenen, Litouwers, Duitsers, Maleisiërs, Tsjechen en Slowaken en heel veel landgenoten. Sommigen waren er maar voor een nachtje, anderen voor een paar maanden of weken, op zoek naar een vastere stek in de stad of als eerste vluchtplaats na een verbroken relatie. Stof te over voor nog een verhaal.
Eind van de week zijn er filmmakers te gast in het kader van het Go Shortfilmfestival. Een gast komt maar voor een nachtje, de ander blijft een paar dagen langer. Zoals al onze gasten dienen zij zich zelf te vermaken, maar dat zal als deelnemer aan het festival zeker lukken. Wij zorgen voor een redelijk gevoelde koelkast met ontbijtspullen en een schoon opgemaakt bed bij aankomst. Er zijn wel eens mensen die zich afvragen waarom wij een of twee kamers niet permanent gebruiken als B&B. Wij moeten er niet aan denken. En dan zeker ook nog een themakamer inrichten en het gezeur aanhoren van een te laag hangende spiegel of ontbrekend extra badmatje. Het tv-programma daarover is al stuitend genoeg, dat willen we niet onder ons dak nagespeeld zien.
In het rommellaatje ga ik op zoek naar de sleutels voor onze gasten. Ooit zijn er twee of drie sleutels bijgemaakt. Ik vind er een, maar ze zijn met zijn tweeën, apart van elkaar. Met reservesleutels is het net als met sokken. Daarvan verdwijnt er op wonderbaarlijke en niet te verklaren wijze ook altijd een van een paar. En die overgebleven sok leidt een kwijnend nutteloos bestaan. Vanmiddag heb ik een sleutel bij laten maken, zodat de gasten ook zelfstandig naar binnen kunnen.
Gedachte van de dag: Pas binnen wordt de passant een gast en weet zich welkom.