Sinds een paar weken ben ik de bezitter van een scootmobiel. Eigenlijk hoor je in zo’n zinnetje te vertellen dat je de trotse bezitter van een scootmobiel bent, maar daar is het de scootmobiel niet na. Het is een scootmobieltje van niks, meer een driedimensionale legpuzzel uit vier stukken bestaand die op de juiste wijze in elkaar gestoken een minimobieltje oplevert. Denk daar nog eens mijn toch tamelijke omvangrijke gestalte nog eens op en je hebt het koddige beeld van een te grote meneer op een te klein voertuigje.
Het mobieltje, in ieder geval de losse delen ervan passen samen met gemak in onze auto. Doorgaans is de auto ook de vast opslagruimte voor het apparaat.
Een paar dagen geleden had Gade al geopperd om er met Hemelvaart eens op uit te trekken. Gorssel leek haar wel een mooie bestemming met zijn museum MORE. En als ik dan gebruik zou maken van mijn scootertje zou ik zonder pijn in de rug of onder mijn voeten de collectie kunnen bekijken. Ik moest nog even aan het idee wennen, want met zo’n scootmobiel verklaar je jezelf toch ook min of meer tot invalide. Nu loop ik altijd te kirren dat ik de schaamte voorbij ben, maar je moet toch een drempeltje over. En Gade wees er op dat we het ding toch niet voor niets hadden gekocht. Dus op naar de Achterhoek. Eerst maar eens plezierig lunchen in Almen en dan naar het museum.
In een vloek en een zucht zetten we daar het voertuigje in elkaar. Duidelijk is dat het vooral voor gebruik binnenshuis bedoeld is. Geen vering en compacte rubberbanden. Het hotsebotst nog al, maar het werkt. Zeker op de gladde museumvloer beweeg ik me gemakkelijk. We kopen kaartjes en bekijken de vaste collectie en via de lift de tweede etage met de wisseltentoonstelling. Ik moet wat manoeuvreren en rijdt achteruit. Daarbij geeft mijn scootmobiel waarschuwende piepjes. ALARM!!! Van drie kanten komen suppoosten en veiligheidsmensen aangestormd. Wordt er een schilderij gestolen? Rustig, rustig, ik ben het maar met mijn mobiel in de achteruit. Opgelucht haalt het personeel adem, ook licht teleurgesteld. Geen krantenkop over een verhinderde kunstroof. Er wordt mij een prettig verder bezoek gewenst
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links
En toen kwam je thuis en zat er ’toevallig’ toch een klein schilderijtje tussen de zitting en jouw zitvlak…. mooie manier om kunst te roven ;))