Schutting

Het wordt zomer. Op dit moment is er nog niets wat daar maar op enige manier op wijst, maar echt het wordt weer zomer. En dan zullen de tuindeuren weer geregeld open staan en leven we net zoveel buiten als binnen. Nu is dat nog een droombeeld, waarvan je gezien de temperatuur afvraagt of het ooit zal uitkomen. Maar ik weet het zal ooit komen. Als we dan buiten zitten, horen we ook de buren die het zelfde doen. Dat is de makke van een rijtjeshuis waar de tuinen strak aan elkaar grenzen. De afscheiding bij de ene buur is al een hele tijd verdwenen. Dat geeft ruimte. We zien elkaar wel zitten. Een zinnetje dat voor velerlei uitleg vatbaar is, maar dat ook mooi meegenomen is als op warme zomerdagen, ja zelfs al op ontluikende lentedagen, je buiten bivakkeert. Met de andere buur is er wel een afscheiding. De twee tuinen worden gescheiden door een rustiek schapenhek. En daar waar de terrasjes direct aan elkaar grenzen, de eerste kleine drie meter vanaf het huis, is het hek iets minder dan twee meter hoog. Verderop de helft. Het hek geeft nog al wat doorkijk, doordat de spijlen redelijk ver uit elkaar staan. De buur heeft het al een keer met Gade gehad over een visueel iets  deugdelijker afscheiding. Iets meer privacy. Natuurlijk realiseren we ons dat een schutting nauwelijks geluid tegenhoudt, maar we kunnen ons ook voorstellen dat wat minder zicht in ieder geval het idee van privacy kan vergroten. En zo komt er een nieuwe schutting tussen ons terrasje en dat van de buur. Gade geeft onze tuinman de opdracht een scherm van gevlochten wilgentenen te plaatsen. Dat heeft hij deze week gedaan. Hij heeft de oude schapenhekschutting verwijderd en het wilgentenen exemplaar er neer gezet. Het ziet er fraai uit, maar de buur is niet helemaal tevreden. Want de verticale doorkijk is nu veranderd in een horizontale. Het doorzicht is duidelijk minder, maar toch nog wel aanwezig. Mogelijk dat de klimop wil meewerken en het zicht nog zal minderen en anders komt er nog een dichtere schutting tegen de wilgentenen aan de kant van de buur, zodat we elkaar niet meer zien zitten. Maar nog wel horen, als het tenminste ooit nog zomer wordt.