De tuin ligt er prachtig bij. Groen in diverse schakeringen, een zonnetje dat de kleuren van de planten stralend doet oplichten. Het is jammer dat ik geen flauwe notie heb van hoe al die kleurrijke planten heten. Nu kan ik ze alleen maar beschrijven als die met de oranje bloemen met een zwart hartje, of die diep paarse uienbollen en aan de rand van de vijver die met een veel lichter paars pluimpje. De tuin laat zich eigenlijk het best beschrijven als het palet van een schilder die zo goed als al zijn kleuren gebruikt lijkt te hebben. Een wirwar van planten en plantjes, van bloemen, een enkele oude boom en overdadige struiken. Een grote kleurenexplosie, niet overdadig maar als van nature op elkaar afgestemd. Soms heftig, in een ander hoekje weer een kalmerend ton sur ton. Denk er het klaterende geluid van het vijverfonteintje bij en het plaatje is compleet. Zeker als ik een telefoontje krijg van de mooie A, al weer een tijdje niet meer gezien.Ze is uitgewerkt en heeft zin een langs te komen, of dat schikt. Een bezoek van A schikt altijd en de tuin is groot genoeg om alle coronavoorschriften in acht te nemen. In een lommerrijk stukje tuin is het goed toeven. En zoals altijd loopt het gesprek naar behoren. Gade heeft een kan met water met muntblaadjes en schijfjes citroen klaargemaakt. Heerlijk verfrissend. Een zomerse namiddag, waar kan het een mens nog aan ontbreken. Drie mensen die genieten van elkaars aanwezigheid
Mijn ogen dwalen af naar het rozenstruikje. Ooit stond het in de tuin van Els. Minder dan een jaar geleden hebben we het daar uitgegraven, deel van de operatie om haar huis en tuin waar zij niet meer terug zou komen leeg en in de oorspronkelijke staat op te leveren. Het iele struikje kreeg een plaats in ons, -kom, niet te sentimenteel worden nu-, paradijsje achtertuin. Het kreeg de nodige aandacht, goede grond en water. Het werkte. Het struikje fleurde weer op en draagt nu rijke bloem en knop als of het een boodschap brengt, een boodschap voor wie het wil verstaan.
“Ik ga er weer eens vandoor, het was gezellig.”
“Dag A, tot gauw.”
Archieven
- oktober 2021
- juli 2021
- mei 2021
- april 2021
- maart 2021
- februari 2021
- januari 2021
- december 2020
- november 2020
- oktober 2020
- september 2020
- augustus 2020
- juli 2020
- juni 2020
- mei 2020
- april 2020
- maart 2020
- februari 2020
- januari 2020
- december 2019
- november 2019
- oktober 2019
- september 2019
- augustus 2019
- juli 2019
- juni 2019
- mei 2019
- april 2019
- maart 2019
- februari 2019
- januari 2019
- december 2018
- november 2018
- oktober 2018
- september 2018
- augustus 2018
- juli 2018
- juni 2018
- mei 2018
- april 2018
- maart 2018
- februari 2018
- januari 2018
- december 2017
- november 2017
- oktober 2017
- september 2017
- augustus 2017
- juli 2017
- juni 2017
- mei 2017
- april 2017
- maart 2017
- februari 2017
- januari 2017
- december 2016
- november 2016
- oktober 2016
- september 2016
- augustus 2016
- juli 2016
- juni 2016
- mei 2016
- april 2016
- maart 2016
- februari 2016
- januari 2016
- december 2015
- november 2015
- oktober 2015
- september 2015
- augustus 2015
- juli 2015
- juni 2015
- mei 2015
- april 2015
- maart 2015
- februari 2015
- januari 2015
- december 2014
- november 2014
- oktober 2014
- september 2014
- augustus 2014
- juli 2014
- juni 2014
- mei 2014
- april 2014
- maart 2014
- februari 2014
- januari 2014
- december 2013
- november 2013
- oktober 2013
- september 2013
- augustus 2013
- juli 2013
- juni 2013
- mei 2013
- april 2013
- maart 2013
- februari 2013
- januari 2013
- december 2012
- november 2012
- oktober 2012
- september 2012
- augustus 2012
- juli 2012
- juni 2012
- mei 2012
- april 2012
- maart 2012
- februari 2012
- januari 2012
- december 2011
- november 2011
- oktober 2011
- september 2011
- augustus 2011
- juli 2011
- juni 2011
- mei 2011
- april 2011
- maart 2011
- februari 2011
- januari 2011
- december 2010
- november 2010
- oktober 2010
- september 2010
- augustus 2010
Links