Rollator

Vlak voor ik het ziekenhuis mag verlaten, de ontslagbrief heb ik al op zak, maak ik in afwachting van de komst van Gade nog een wandelingetje over de afdeling. Ik hoop nog een glimp op te vangen van mijn favoriete verpleegkundige, maar zij is waarschijnlijk druk met de zaken die echt haar aandacht behoeven. Door de bezuinigingen hebben zij en haar collega’s maar heel weinig tijd voor patiëntencontact en hollen ze van het ene naar het andere taakje. Ik besluit nog maar een rondje te lopen en leen voor even de rollator van mijn kamergenoot. Ik heb nooit eerder achter, of is het met, een rollator gelopen en het is een revelatie. Het is of ik door de gangen zweef en het apparaat mij onvermoede krachten geeft. De afdeling cardiologie, maar ook de gang maag-, darm-, leverziekten vliegen voorbij, met een snelheid die het waarnemen nauwelijks mogelijk maakt. In no time ben ik terug op mijn kamer, overtuigd van de voordelen die een rollator mij kan bieden.
Gade is gearriveerd, koffer gepakt. Bij het afdelingssecretariaat vraag ik mijn groeten over te brengen aan mijn favoriete verpleegkundige, die bij het horen van haar naam uit een kantoortje komt. Ik druk haar hand en bedank voor de zorg en aandacht.
Op weg naar huis gaan we nog even bij zoonlief en zijn vrouw langs en vertellen over mijn rollator ervaringen en dat zo’n apparaat mij wel wat lijkt. Vlakbij waar hij woont is een winkel waar ze heel veel verschillende modellen rollator te koop hebben en ook nog ander spullen die een aangepast leven zeer wel mogelijk maken. Gade stelt voor daar even langs te gaan en voordat ik het zelf goed en wel in de gaten heb ligt er een huur-exemplaar achter in de auto om een weekje uit te proberen of het mij zal bevallen.
Vanochtend mijn eerste wat groter proefrit gemaakt. Boodschappen bij de Albert Heijn en de bakker. Tijden niet zo’n eind gelopen. Zo goed als zeker zal het huur-exemplaar vervangen worden door een eigen rollator. Ik bezit allengs een heel wagenpark, driewieler fiets, rollator. Op naar de scootmobiel.