Reparatie

Aan het eind van de dag kan ik waarschijnlijk mijn auto weer ophalen. Onze auto eigenlijk, bovendien staat die op naam van Gade. Die had er ook in een te smalle parkeergarage wat krasjes op gereden. Nou beschouwen wij allebei een auto vooral als een vervoermiddel en is het maar blik, dus een krasje meer of minder deert ons niet. Maar we zijn tenslotte niet voor niets verzekerd. De verzekeringsmeneer zei dat we een en ander konden laten repareren, de garage maakte de schade op. Een paar krasjes van niks, toch al weer €  1.200. en een afspraak voor de reparatie gemaakt. Maandag bracht ik de auto weg en kreeg, dat zat bij de verzekering in, een leenauto mee. Op dit moment, neem ik aan, zal in het schadeherstelbedrijf wel de laatste hand aan het wegwerken van de krasjes worden gelegd en zal de auto er weer glanzend als nieuw uitzien.
De komende dagen wordt er ook weer aan mijn lijf gewerkt. Een massage, een tandartsenbezoek, een fysiotherapeut. Dat staat mij de komende dagen te wachten. Worden er wat krasjes aan mijn lichaam mogelijk weer wat bijgewerkt, algeheel herstel lijkt een te grote opgave en als nieuw zal ik er over een paar dagen vast niet uitzien. Eigenlijk zou het mooi zijn als er voor je lijf ook een verzekering zou bestaan. Natuurlijk heb ik een goede ziektekostenverzekering die een deel van de herstelwerkzaamheden en het reguliere onderhoud vergoedt. Maar het zou ook mooi zijn als je bij een langduriger reparatie een leenlijf ter beschikking zou krijgen. Een lijf zonder kwalen en gebreken en dat je alleen van eten en drinken zou moeten voorzien, dat je in de tijd dat je eigen lijf wordt uitgedeukt en overgespoten kunt gebruiken om ongehinderd verder te leven. Als je eigen lijf weer hersteld is wissel je je leenlijf weer in, betaalt  de premie en voelt je herboren. Jij weet waar de krasjes zaten, maar ze zijn niet meer te zien.  Ja, dat zou mooi zijn, maar een lijf is geen auto. Alhoewel, allebei kunnen ze ook total loss. En dan helpt onderhoud en reparatie niet meer.