Remise

Eigenlijk is het weer om lekker buiten een boekje te lezen. Ik ben begonnen in ‘My name is Lucy Barton’. Het is sinds mijn verplichte literatuurlijst voor het HBS-examen voor het eerst dat ik een Engelstalig boek te hand neem. Ik heb aan de Nederlandse schrijvers en schrijfsters en vertaald werk eigenlijk al meer dan genoeg. Er wordt meer gepubliceerd dan ik kan lezen. Gade raadt mij dit boekje aan en kom, laat ik mij maar eens over mijn eigen schaduw heen stappen en voor het eerst in 55 jaar weer iets in een oorspronkelijk vreemde taal lezen. Meer dan een halve eeuw geleden was “Three man in a boat’ het laatste dat ik in het Engels las. Maar die keuze werd vooral bepaald door de geringe omvang van de novelle. Dezelfde reden waarom in die tijd op de Franse literatuurlijst de middeleeuws klucht ‘La Farce de Maître Pierre Pathelin figureerde. Zwaar gedateerd werk, hoe anders dan het boekje waar ik nu in begonnen ben.
Het is warm in de zon, heel warm. De kat Gijs, waar we op passen, zoekt een plaatsje onder mijn stoel. Schaduw, verstandig beest. Mij wordt het te warm en bovendien vallen mijn ogen dicht. Het verhaal van Lucy Barton neemt in een vluchtige droom zijn eigen loop en trekt zich niets aan van wat de schrijfster Elizabeth Strout bedacht. Ik kies voor een uurtje de gemakkelijke bank in de woonkamer en binnen de kortste tijd bestaat er voor mij geen Lucy Barton meer. Er bestaat niets meer, middagdutje.
Als ik weer weet waar ik ben, zet ik de tv aan. Wereldkampioenschap. Ik zie Denemarken en Frankrijk ongeïnspireerd elkaar de bal toeschuiven op weg naar een misschien dan niet afgesproken maar wel zeer gewenst remise. Een remise die hen allebei een ronde verder brengt. Wat kan voetbal toch saai zijn. Ik kijk maar met een half oog. De andere helft gebruik ik om wat te lezen over het eerste deel van de serie ‘Patrick Melrose’, met weer een prachtige rol van Benedict Cumberbatch, die we gisteravond zagen.
En vanochtend dronken we ook nog koffie in het dorp. Al met al zo’n heerlijk dagje waar ik eigenlijk niks en toch heel wat deed.