Racist

Ik moet het toegeven, ik ben een vuige racist. Ik heb bijgedragen aan het uitmoorden van de authentieke en oorspronkelijke bewoners van wat nu de Verenigde Staten van Amerika zijn door de cowboys, witte representanten van een toen nog onderdrukkende minderheid. Door als manneke van 6, 7 jaar ‘indiaantje en cowboytje’ te spelen met mijn vriendje Wim heb ik de  etnische stereotypering van onoverwinnelijke cowboy en de onschuldig uitgeroeide indianen in stand gehouden en ben ik volgens de actiegroep ‘de grauwe eeuw ‘ een racist. Althans volgens haar zegsvrouw, die al eerder een oproep deed Sinterklaas dood te schieten en zo dacht een bijdrage te leveren aan een non-discriminerende maatschappij.
Als het niet zo droevig was zou je er om kunnen lachen, maar dat mag niet, want als je dat doet ben je zelf al weer aan het discrimineren door de actiegroep niet serieus te nemen. De directie van Tivoli-Utrecht nam de opmerkingen over een door hen georganiseerd wildwest-kinderfeestje zo serieus dat zij toezegden zulks nooit meer te doen. De directeur licht toe (krantencitaat): “TivoliVredenburg wil geen mensen uitsluiten. Blijkbaar gaf het kinderfeest met cowboys en indianen aanstoot. We zullen dit thema niet meer kiezen.’’ Politieke correctheid tot het uiterste. Niemand uitsluiten, behalve de kinderen die in alle onschuld cowboytje en indiaantje zullen blijven spelen, net zoals zij in Sinterklaas en zijn al dan niet gekleurde gevolg zullen blijven geloven.
Maar hoe komt het toch dat ik mij niet schuldig voel aan de uitroeiing van indianenstammen of een discriminerende racist denk te zijn omdat ik als kind cowboytje speelde met bijpassende hoed en klappertjespistool. Hoe komt dat, erger nog, ik met overtuiging de rol van Sinterklaas, ja zelfs een keer van zwarte piet heb gespeeld, zonder dat ik het idee had fout bezig te zijn. Komt waarschijnlijk omdat ik volgens de woordvoerster van ‘de grauwe eeuw’ mijn ernstige fout nog niet heb ingezien en er van geleerd heb.
Het is dat het niet meer kan, maar graag had ik Klukkluk, de indianenvriend van Pipo de Clown, om commentaar op deze affaire gevraagd. Zijn vermoedelijke antwoord: “Dat zijn toch van de gekke!”