Pseudoniem

Een dag of wat geleden kreeg ik een mailtje van de redacteur van ‘Persoonlijk’. Dat is het personeelsblad van de Gemeente Nijmegen. Dat blad houdt in zijn papieren versie op te bestaan. Bezuiniging. Voortaan zal het alleen digitaal te lezen zijn. In dat mailtje vroeg de redacteur aan alle ambtenaren die ooit een column voor dat blad hadden geschreven om nog eenmaal de pen te pakken en tweehonderd woorden te leveren. In de aanhef van het bericht werden alle geadresseerden aangeschreven met hun nom de plume. Er stond er geen bij die ik met mijzelf in verband kon brengen. En ook al bedien ik mij bij het schrijven weinig van pseudoniemen, toch maar even de redacteur gebeld of hij nog kon nagaan welke naam ik destijds gebruikt had. Ik wist zeker dat het niet Emanuel Popocatepetl was. Die naam heb ik alleen in mijn HBS-tijd gebruikt in de fameuze schoolkrant ‘Alarm’ van het Dominicus College. Van het werk dat daarin stond, is niets op schrift bewaard gebleven en zoemt een enkel nonsensversje nog in mijn hoofd.
De redacteur bevestigde mijn vermoeden dat het,  zoals ik al geopperd had, de naam ‘Oscar Uders’ was. Die naam had ik mij lang geleden aangemeten toen ik maandelijks een column schreef voor de schoolkrant (kennelijk toch een favoriet podium) van de lagere school ‘De Vossenburcht’ waar mijn kinderen toen opzaten. De voornaam Oscar was een extensie van de voorletter O die tezamen met de achternaam Uders het woord ‘ouders’ vormden. En als ouder was ik gevraagd geregeld een stukje te leveren. Vandaar.
Als ik nu op ‘Uders’ googel levert dat een povere hit op. Het blijkt de naam van een vakantiehuisje in Appelscha,  volledig ingericht en al verhuurd tot april volgend jaar. Het doet toch goed te weten dat er een Huize Uders bestaat. Mogelijk vakantieadres of misschien ga ik wel naar Üdersdorf in Duitsland. Ruim 1.093 inwoners en 3 visverenigingen rijk.