Promotie

“The effect of nativeness and background noise on the perceptual learning of voices and ambiguous sounds“, dat is de titel van 200 pagina’s proefschrift, gelukkig met een samenvatting in het Nederlands. Ik ben bij de verdediging van dat proefschrift als gast aanwezig. Niet dat dit onderwerp mij bovenmatig zou interesseren. Maar het is toch leuk om te horen waarmee iemand mee bezig kan zijn. Onderzoeken hoe mensen (ik citeer de samenvatting) elkaar ondanks accent, dialect, leeftijd, geslacht, grootte van het spraakorgaan of spraakgebrek toch verstaan en wat het effect van een rumoerige omgeving op dat verstaan is.
Nee, niet om de inhoud ben ik ingegaan op de uitnodiging bij de promotie aanwezig te zijn. Het was op verzoek van de promovenda.
Zij is in 1988 in Pskov geboren. Het jaar dat ik voor het eerst Pskov bezocht. Het begin van de stedenband tussen Nijmegen en Pskov, de Russische stad op de grens bij Estland. Na dat bezoek zou ik nog zo’n twintig keer naar Pskov afreizen en dan steevast een bezoek brengen aan het Pedagogische Instituut, zeg maar Hogeschool. Aan die school was met ondersteuning vanuit Nederland een afdeling Nederlandse taal en cultuur ingericht en het was daar dat ik de promovenda van vandaag voor het eerst ontmoette. Misschien heb ik haar ook nog wel het mondelinge examen Nederlands van de Taalunie afgenomen. Ik heb dat een paar keer mogen doen, en wie weet was zij een van de kandidaten. Zij hoorde in ieder geval tot de groep studentes die al een aardig mondje Nederlands sprak. Na haar afstuderen in Pskov kwam zij naar Nijmegen, studeerde daar ook af bij taalwetenschap en kreeg een promotieplaats die vandaag bekroond werd met haar doctorstitel.
Op de receptie sprak ik haar nog even. Als er geen stedenband was geweest was zij nooit naar Nijmegen gekomen en wees ik er haar op dat zij net zo oud was als de stedenband. Voor mij is zij het levende  bewijs dat zo’n band tussen steden mooie resultaten kan hebben: ДРУЖБА.