Prik

Een paar weken geleden werd ik midden in de nacht wakker. De bal van linkervoet, net voordat de voet overgaat in de grote teen, leek in brand te staan. Een schrijnende pijn die alleen maar erger werd. De voet verdroeg zelfs het gewicht van het dekbed niet. De pijn was een combinatie van schuurpapier dat over de huid van mijn voet ging en 1000 naalden die er van binnenuit ingestoken leken. Met veel moeite viel ik toch weer in slaap, nadat ik een houding had gevonden dat de pijn min of meer dragelijk was.
Omdat ik de dag erna toch bij mijn fysiotherapeut moet zijn vertel ik hem over mijn euvel. Hij raadt mij, zeker nu het ongerief nog voort duurt, een afspraak met de dokter te maken. Vanmiddag ben ik bij haar op consult geweest. De pijn in de voet is echter al een dag of wat zo goed als weg, maar was er wel degelijk. De arts bekijkt en bevoelt mijn voet. Zij kan geen ongerief constateren. Vertelt dat het jicht kan zijn. Jicht, een mooi ouderwets woord en iets wat spontaan kan ontstaan. Ik ga geprikt worden om na te gaan hoe het met het  magnesium in mijn bloed gesteld is.
Nu ik toch bij haar ben vraag ik wanneer zij verwacht dat ik gevaccineerd zal worden. Het roept bij haar de vraag op of ik wel gevaccineerd wil worden. Als ik dat bevestigend beantwoord maakt zij duidelijk dat zij daar niet op tegen is, maar heeft wel haar medische bedenkingen bij de vaccinaties. Zij vindt dat er daaromheen nog te veel aannames zijn en er nog maar weinig medisch onomstotelijk bewijs voorhanden is. Bijwerkingen zijn niet allemaal goed onderzocht en  de opvattingen over duur en werking van een vaccin stoelen volgens haar nog onvoldoende op wetenschappelijk gefundeerd bewijs.  Maar als ik gevaccineerd wil worden is dat uiteraard mijn zaak. En zij besluit de website van de praktijk in de gaten te houden, daar verschijnt binnenkort meer over de vaccinaties en waar en wanneer er geprikt gaat worden.